Yellowstone

We gaan vroeg weg: om 6 uur zitten we in de auto.
De zon komt na een tijdje pas boven de bergkammen uit.
Als we het park inkomen, laten we onze Eaglepas weer zien en als de parkranger vraagt of we een plattegrondje willen, zeg ik ja!

Gisteren zijn we het park ook al ingereden en kregen we ook al een plattegrondje.
Na nog geen 100 m. hoor ik een enorm scheurgeluid naast me. He?!
"Wat doe je nu?" vraag ik Peter.
Het antwoord:
" Ja, er stond te veel spanning op! Ik was er net zo blij mee en nou is-ie helemaal in tweeen gescheurd....
Ik ben zelf ook heel erg teleurgesteld...
Ik wil morgen een nieuwe."

Eerst rijden we naar de Grand Prismatic Spring.
Onderweg worden we al overrompeld door een dampende rivier en even later met een horizon waar boven de bomenrij wel op 4, 5 plaatsen grote stoomwolken naar boven komen.
We weten niet wat we zien als we bij de bron aankomen. Zo indrukwekkend, zo veel kleuren, zo veel ...
We lopen een kleine "loop" en het verbaast me hoe dicht we bij de kolkende krater kunnen komen en hoeveel het er zijn, ook een klein eindje verderop zie je steeds rookpluimen omhoogkringelen.
Boven het water op een bruggetje is het al redelijk warm, maar verder vriezen mijn voeten (met teenslippertjes) er zowat af. Het is nog geen 10 graden en daar had ik niet echt op gerekend.

We rijden naar de Old faithfull, een geyser die heel trouw (t.w. zo om het anderhalf uur) spuit.
Als we aankomen, zijn er nog maar een paar andere mensen en we gaan op de bankjes zitten, die in een zeer grote cirkel voor de Faithfull geplaatst zijn.
Peter vraagt of ik foto's wil maken (hij filmt dan, als het begint) en ik heb het fototoestel nog maar net in mijn handen of de eruptie begint. Als een spuitende fontein komt het geyserwater uit de krater. Het is een hele belevenis.

We wandelen na de eruptie op de boardwalks rond op het grote terrein.
Er komt ons een enthousiaste dame tegemoet die aan Peter vraagt "Is there the beehive?" Peter antwoordt dat hij geen flauw idee heeft en wij wandelen door. Dan staan we vrij plotseling voor een gigantisch spuitende geyser. De eruptie is veel sterker dan die van de Faithfull en hij is zeker ruim 5 minuten lang. Er komt ook nog een prachtige regenboog bij.
"Dit is heel bijzonder", zeg ik tegen Peter en als hij op het bordje dat een eindje verderop staat, leest dat deze Beehive onvoorspelbaar is, is hij daar nog meer van overtuigd.
Als de beehive een eruptiecyclus heeft, spuit hij met tussenpozen van 10 uur tot 5 dagen!
Bof je dan of niet?

En dan toch nog even een minpuntje.
Toen ik in 2001 in Amerika was, vond ik de mogelijkheden om op internet te komen, ronduit bagger! Nauwelijks internetcafés en in de hotellobby's stond 1 pc met een rij wachtenden.
Daarna werd dat beter.
Maar anno 2017 is de wifi-dekking nog steeds heel pover.
Op de KOA-campings waar we zijn, geven de code met de mededeling dat we vooral geduld moeten hebben: nou, dan weet je het wel.
Daarom zitten we nu in een door Chinezen overspoelde MacDonald en ook hier moeten we, behalve geduld hebben, ook nog de echt gore smekgeluiden en boeren van de Chinese gasten doorstaan.

Volgende keer maar eens kijken of een ander tijdstip beter is.





- Posted using BlogPress from my iPad