Rapid City 3

Rapid City is toch een bijzonder stadje daar in South Dakota.
1. Op elke hoek van de kruising Down Town staan prachtige standbeelden van alle Amerikaanse presidenten;
2. Zelfs vanuit Wyoming komen mensen naar hier om te winkelen (dat blijkt uit een kort gesprekje met een uit Duitsland afkomstige dame die naast ons parkeerde en natuurlijk een praatje maakte met ons);
3. Er is geen enkel parkeerprobleem, down-town;
4. Mensen uit andere staten verhuizen naar hier als ze gepensioneerd zijn (vertelde een echtpaar dat ook de beelden eens goed ging bekijken in hun nieuwe verblijfplaats) en ook onze hosts van airb&b hebben hetzelfde gedaan;
5. Er zijn veel mogelijkheden om bijzonder plekken te bezoeken (zie de blogs).
Ad 1. Het beeld van president Jefferson heeft me het meest getroffen: de hele onafhankelijkheidsverklaring is duidelijk leesbaar in brons gevangen: geweldig mooi gedaan!

Na de presidentenjacht rijden we -op advies en onze hosts Cynthia en Russ -
met een omweg naar Deadwood. De omweg loopt via Spearfish Canyon.
Het is mooi, maar veel verder om dan we gedacht hebben. En, omdat de hele weg gerenoveerd wordt, zijn er voortdurend grote stukken eensbaans-doorgangen zodat we veel tijd verliezen met wachten tot we weer, in een file inmiddels, door mogen rijden.
Daardoor missen we
- de 3 watervallen die er te zien zouden zijn;
- de idyllische lunchplek die we in gedachten hebben;
- en de kans om er echt van te kunnen genieten.
"We nemen ons verlies", verwoordt Peter het.

We zijn blij dat we in Deadwood zijn en Peter regelt een parkeerplek bij het Hampton Hotel, zodat we in het pitje zitten.
We kopen een lekkere Starbucks koffie en lunchen alsnog in het zonnetje op een naastgelegen terrasje van een hotel dat gesloten is wegens verbouwing.
Deadwood is een stadje dat leeft bij de geschiedenis van Wild Bill.
Het voert te ver om die hele geschiedenis hier uit de doeken te doen, maar van uur tot uur word je via schietshows; storytelling in kroegen en arrestaties op straat geleid naar de uiteindelijke rechtszitting van de moordenaar van Wild Bill: een hele belevenis.

De weg terug is lastig: ik heb moeite met alles wat er naast de snelweg aan verlichting, wegen en afslagen gebeurt. Ik ben nog gewend aan Wyoming, denk ik: daar was gewoon niets, alleen een weg!
Gelukkig komen we veilig thuis.
Het was weer een mooie dag!




- Posted using BlogPress from my iPad