Het middelste gedeelte van mijn toetsenbordje is haarscherp, maar de qw,as en z zijn waziger, rechts is nog redelijk scherp: misschien moet ik mijn i-padje wat naar rechts verleggen....of toch naar links, naar boven of ietjes naar beneden?
Als ik opkijk, zie ik mijn spulletjes in de huiskamer er strak bijstaan (Ik zie zelfs een mug voorbijvliegen: 't is 14 januari, nogal apart of was ik al die jaren hiervoor zo kippig dat ik dat nooit eerder zag?)
Er is heel wat aan vooraf gegaan, voor ik de beslissing nam.
Eerst jaren zitten worstelen met een leesbrilletje: aanvankelijk aan een leren koordje om de nek, maar ik leek wel een dametje van 80; toen quasi nonchalent op mijn hoofd, maar ik trok telkens zoveel haren mee aan de neusvleugels van de bril dat vroegtijdige kaalheid dreigde, dus tenslotte ergens aan mijn kleding hangend (aan de hals, in een knoopsgat, of in een zakje), met als gevolg dat ik bijna bankroet dreigde te raken door het telkens opnieuw aanschaffen van een leesbril, omdat ik er weer eens een verloren had.
Ze liggen overal: van Hoorn tot Maastricht, van Djakarta tot San Fransisco.
En vervolgens kwam er een verre-afstands-bril bij.
Toen raakte ik helemaal verstrikt in het op-en-afzetten, het in en uit de brillenkoker doen, het afpoetsen, en het op het juiste moment de goede bril bij me hebben en opzetten, of - wat steeds vaker voorkwam - het op de leesbril plaatsen van de verre-afstands-bril, zodat ik tegelijkertijd op mijn
i-pad kon kijken of in een boek kon lezen én naar de TV kon als er onverwacht toch nog iets interessants te zien was.
Het werd tijd voor een besluit.
En dit is het geworden. Wen er maar aan.
Posted using BlogPress from my iPad
