Na afscheid genomen te hebben van Russ en Cynthia (goede hosts, maar nou niet zo hartelijk dat ze ons nog even uitzwaaiden), rijden we om 9.00 uur richting Sheridan. Het wordt niet zo'n heel lange rit, waardoor we voldoende tijd hebben om langs Devils Tower te rijden.
Devils Tower ligt in een weliswaar heuvelachtig landschap, maar hij duikt totaal onverwacht op, met zijn bijna 400 m. hoogte en stijle wanden.
Het is er behoorlijk druk en voor de ingang staat een file. Het gaat toch nog snel en we vinden een parkeerplek vlak voor het visitors centrum en bij het begin van de trail, rondom de rots (2 km.) Het is inmiddels al na elven en weer bloedheet (100 fahrenheit geeft de thermometer aan = 37,7 celsius).
Het is een interessante omloop met veel vergezichten en de rots, waar dappere lieden opklimmen en op dit moment afdalen, geeft bij elke blik erop een ander beeld.
Het is ook zwaar! Ik loop te hijgen en te puffen als een stoomlocomotief, maar het lukt weer.
We puffen wat uit op een bankje in de schaduw en eten wat van onze kersen: het is een prijzig tussendoortje, want dit zakje kersen kostte ons $10.00 🤔 in de supermarkt.
Peter rijdt ons naar de tradingpost voor een kop koffie (praten we niet meer over) en daarna door naar Gilette voor de lunch. Bij Starbucks krijgen we de koffie die we beoogd hadden!
Om 5 uur zijn we in het Mill Inn-hotel (ziet er goed uit).
Wij rijden naar downtown om eens lekker Mexicaans te eten (typisch idee van ons om te denken dat daar de lekkere restaurantjes zijn...): we belanden in een leuke kroeg en ontdekken de mythe van het konijn met een gewei: de Jackalope.
Ik schreef er al in paar dagen geleden over, in Douglas.
Daar ligt ook zijn oorsprong. Het is een zeer gevaarlijke combi van een jackrabbit (konijn) en een antilope, die in Noord-Amerika leeft. Niemand durft hem te vangen. Het lijkt een angstaanjagend verhaal, maar de kinderen worden er mee opgevoed en de Jackalope wordt gekoesterd.
Uiteindelijk eten we toch nog Mexicaans, op een spuugworp afstand van ons hotel, aan de rand van het stadje, in de autowijk.
Lekker eten kun je hier overal.
De hele weg door hebben we lekkere muziek gedraaid en keihard meegezongen. Van Mary-Lou tot Chery, van Anita Meyer tot Willy Deville.
Leuke dag!
Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten