Om 6.15 uur zijn we "en route". (Lekker vroeg naar bed gegaan gisterenavond na een flinke borrel tequilla en heerlijk geslapen.)
Canyon Village is het doel: daar zien we iets totaal anders dan de dagen ervoor: bos en watervallen en de Grand Canyon van Yellowstone.
We lopen naar de Lower Falls en het uitzicht tijdens de daling en eenmaal aangekomen bij de waterval is overweldigend.
Wat een natuurgeweld.
Peter wil ook nog naar Inspiration Point lopen: ik doe het stuk dan met de auto en pik hem weer op. Dat plannetje gaat niet door: de looproute (en rijweg) zijn afgesloten.
We zijn gestart op het verste punt vandaag en we gaan langzaam terug naar West Yellowstone.
Maar dan begint het: even stoppen voor Grand View (mooi); even om deze geyservlakte heen wandelen (dus toch weer geysers!) en tot slot nog een trail naar de Steamboat geyser.
Deze geyser is de grootst werkende in Yellowstone: hij is onvoorspelbaar en onregelmatig, maar als wij er zijn stoot hij regelmatig waterstralen van een meter of 15 naar boven (het blijft me fascineren). In september 2014 heeft hij voor het laatst een grote uitbarsting gehad met een waterstraal van ruim 90 meter!
Van deze dag is me het meest bijgebleven dat de aarde hier zo lek is als een mandje. Het pruttelt, kolkt, kringelt, borrelt, stoomt en spuit overal.
Gelukkig zijn er overal boardwalks aangelegd, waar je dan ook echt wel op moet blijven lopen en niet ernaast!
Op een van de boards (eentje met best wel brede spleten), laat Peter het afdekkapje van zijn cameralens vallen en ziet precies door welke spleet het verdwijnt. Even later liggen we allebei op het board door de spleten te gluren: we zien hem niet.
En dan doet Peter iets heel roekeloos en dappers: hij klimt over de reling en kijkt onder het board: niks. Dan even aan de andere kant eroverheen: YES, hij ziet hem en krijgt hem met een stokje te pakken.
(Straks even de splinters uit zijn hand halen).
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten