woensdag, november 20, 2013

Over de PIZ

Een landelijk gelegen hotel, op loopafstand van het dorp Ootmarsum (een mooi oud dorp vol glaskunstenaars, galerietjes en een schoolmusum).


Een koffiekamer waar een stuk of 5/6 (min of meer) leeftijdgenoten koffie drinken en onwennig kennismaken: "Komt u ook voor de cursus?..." Welke cursus wordt niet benoemd. "Ja, zeker."

En dan komt de "juf" die zegt dat wij allemaal koffie mogen drinken uit de kan die op de bar staat.
Een kwartiertje later nodigt ze ons uit in de "Eerste Kamer" en begint de lange intro en het kennismaken (waar je woont, gewoond hebt, hoe lang je werkt en waar etc. etc...) Hetty, zo blijkt de juf te heten, krijgt ons achter de tafels uit en de 2e koffieronde verloopt aanmerkelijk relaxter.
Als ook mijn partner 's avonds aansluit (de enige die nog jaaaren doorwerkt) voelt hij een achterstand: er is die middag dus kennelijk al het een en ander gebeurd.


De overige dagen verlopen min of meer hetzelfde: een ochtend-, middag- en avondprogramma, rondom diverse thema's: werk/sociaal leven/ gezondheid/financien/vrije tijd etc., en ook over betekenis en waarden.
Ook een avondje aow, pensioen en testament.
Klinkt bijna allemaal saai, suf en als iets waarover ik een paar jaar geleden absoluut geen driedaagse cursus zou hebben willen doen.
Maar ik deed het nu wel: met een stel leuke, fijne mensen en ik heb er geen spijt van.

Er stond een quote op de flapover toen we begonnen:
Ik sta even stil en dat is een hele vooruitgang.
En zo is het maar net: ik ben blij dat ik het ons gegund heb.

- Posted using BlogPress from my iPad

zondag, november 17, 2013

Juf! Hoe oud bent U?

De eerste keer dat ik het wat moeilijk vond om die vraag van een student te beantwoorden, was toen ik net 40 was geworden.
"Oh, dan bent u even oud als ons mam?!...." Au! Dat kwam aan.
Inmiddels ben ik even oud als hun oma en nog een maand of vijf aan het werk: in mei word ik 65! Niet te geloven...

Niet dat je het niet ziet aan me (mijn haren worden donkerder en dus grijzer, denk ik - ik heb nog steeds coupe soleil -; de wallen onder mijn ogen zitten er niet alleen na een feestje en die erboven beginnen gevaarlijk naar beneden te zakken);
niet dat ik het niet voel aan mijn lijf (artrosevingers, rommelige polsbotjes en beenkrampen 's nachts);
niet dat ik het niet merk aan mijn tempo (het gaat allemaal toch iets trager dan 10 jaar geleden, al wil ik dat eigenlijk liever niet toegeven);
En verder? De bloeddruk van een jonge meid en nergens last van! (Ik laat ook niks controleren: ik voel me prima en ik ga het niet opzoeken...)



2013
Mij hoor je niet klagen. (NB bovenstaande foto is gefotoshopped.)

Maar: in mijn hoofd ben ik nog geen 65! Ik schaam me al jaren rot als ik in de rij moet staan voor een griepspuit (he, dat zijn toch niet mijn leeftijdsgenoten!?).

Als ik straks voor altijd zelf over mijn tijd kan beschikken wil ik:
- zomaar naar mijn kinderen en kleinkinderen gaan als ik zin heb;
- naar een lunchconcert als er iets moois is;
- naar een museum; een tentoonstelling; een cursus; een workshop;
- naar vriendinnen die ik verwaarloosd heb;
- meer tijd stoppen in mijn politieke partij;
- heel actief zijn in de clientenraad van een zorgcentrum
- reizen, reizen en reizen met Peter
- ....
- ....

En, morgen ga ik naar Ootmarsum: een 3- daagse Pensioen-In-Zicht cursus!
Ik kijk ernaar uit omdat ik dan even een paar dagen rust heb na een paar hele hectische weken op het werk, maar verder begin ik me - naarmate deze dag verstrijkt en ik mijn koffertje in moet gaan pakken - steeds meer af te vragen waarom ik me in vredesnaam heb aangemeld!

Ik laat het weten, een dezer dagen.



2013
Mij hoor je nog steeds niet klagen. (NB Deze foto is niet gefotoshopped.)


- Posted using BlogPress from my iPad