maandag, januari 28, 2013

Ik ben er weer!

Afgelopen week kreeg ik van de chirurg de bevestiging: het is goed met mijn heup.
Onbeschrijfelijk wat dit me me doet.

Ik ben geen patient meer, ik ben IK weer.
En ook weer niet, want
- ik loop recht (zonder manke huppel);
- ik loop kaarsrecht (niemand kijkt met een blik "...wat heeft zij? ...);
- ik loop pijnloos (zie niet op tegen extra meters, extra straatjes, een echte wandeling);
- ik ben bevrijd van mijn angst dat een heupoperatie voorgoed mijn mobiliteit de nek om zou draaien.
(De voorspelling dat de spierpijn nog wel een jaartje duurt, neem ik graag op de kop toe: daar kan ik prima mee leven!)

Ik werk aan mijn conditie als nooit tevoren: ik zit regelmatig op de hometrainer, wandel stevig door op de loopband en ben bij een "steps" -groepje onder leiding van Dorien, mijn physiotherapeute.

Geen berichten meer over die "heup"...




woensdag, januari 16, 2013

Nieuwe periode

Ik schreef er al over in mijn vorige bericht: het gevoel dat er elke dag nieuwe kansen liggen, in een nieuw jaar.
Nu is er weer zo veel gebeurd dat ik ook sterk het gevoel heb een nieuwe periode tegemoet te gaan: een dubbele zelfs.

De komende periode wordt er een waarin ik ga werken aan de afronding van mijn werkzaam leven omdat ik volgend schooljaar de pensioengerechtigde leeftijd bereik (dat klinkt nog heel onwenning als ik het uitspreek en het ziet eruit alsof het niet over mij gaat, als ik het opschrijf); ook een waarin ik een start heb gemaakt met wat ik al lang van plan was: ik ga politiek actief worden en ik ben afgelopen zondag secretaris geworden in het bestuur van de PvdA in Eindhoven/Waalre.

Het zal een drukke periode worden omdat beide sporen om verschillende redenen energie gaan kosten, maar ik heb er vertrouwen in dat ze ook energie opleveren.

Het wordt zeker ook een periode waarin we elke kans benutten om te reizen; er staan er al weer 4 op de rol en dan zijn we pas halverwege het jaar. Ik zal er zeker over gaan bloggen om ervaringen te delen.






- Posted using BlogPress from my iPad

zondag, januari 06, 2013

Een nieuw jaar

2013
13 wordt gezien als een ongeluksgetal (als je even bij Google zoekt, dan kun je lezen waarom).
Voor een aantal mensen klopt dat nu al (Raf en Sylvie, je kent ze wel) en ook in mijn directe omgeving. Toch geloof ik er niet in, of misschien is het meer dat ik er gewoon niet in wil geloven.
Ik voel me stukken beter als ik denk aan 365 nieuwe dagen waarin weer van alles mogelijk is.
De afgelopen 5 waren in ieder geval al weer heel goed:
- de kleerkast is uitgemest en weer ingericht met keurige stapeltjes en hangertjes waar ik nu wel met mijn vingers tussen kan om er iets uit te pakken: wow, wat is dat handig zeg!;
- we zijn naar een knallende tentoonstelling geweest van Anish Kapoor in De Pont in Tilburg;




- alle kinderen en kleinkinderen waren tegelijkertijd bij ons op bezoek en zelfs Gijs (5 jr.) verzorgde 2 workshops (Slingers knippen met Mas en Imke en later op de avond Schaken voor volwassenen);
- Gijs, Mas en Imke leukten de volwassenenquiz op met onverwachte bijdragen als "Raad eens wat ik gekleid heb!" en het uitbeelden van spreekwoorden en gezegdes;




(het paard achter de wagen spannen)




(de handen uit de mouwen steken)
- er werd gefamilybuild (nadat er eerst flink gevochten was met houten stokmessen en klotendolken);




- er werden knooppunten weggemasserd;
- ik heb voor 13 man wildhachee, gehaktballen en zelf gesneden en gebakken frietjes gemaakt en ze vonden het lekker!
... en er zijn nog 360 van die dagen over .....!!!