Tja, ik antwoord dan dat ik het leuk vind om te schrijven en dat wat ik schrijf door iedereen gelezen mag worden.
Ik heb de afgelopen week gemerkt dat dat antwoord maar een deel van de waarheid is: iedereen mag het niet alleen lezen, nee, iedereen moet in de gelegenheid zijn om het te lezen, anders schrijf ik geen blog!
Op het prachtige eiland La Palma brengen we voor de 2e keer de kerstdagen door (pas op: misschien wordt het wel traditie en daar hou ik toch niet zo van?).
"Ons huisje" ligt in Los Llanos de Aridane en torent, tegen de bergwand gelegen, boven alle andere huizen uit, wijzen onze tijdelijke buren ons als we samen met een derde echtpaar bij het Shell-station staan te wachten tot onze gastheer ons ophaalt en voorrijdt op de steile bergwand omhoog (ik ben weer enorm blij met de felrode Skoda, automaat).
Het blijkt een ideale stek met slechts 1 minpuntje: er is geen internet!
Na een wat ongemakkelijk nacht op Schiphol en een prima vlucht zitten we op maandag om 12.45 uur al op ons terras bij Casas Bejenado in het zonnetje en met uitzicht op Los Llanos en de baai van Tazacorta.
Bungalow A blijkt volledig in de zon te liggen van ' s morgens vroeg tot zonsondergang (om ongeveer 18.00 uur).
Eind van de eerste middag gaan we naar beneden naar de Puerte van Tazacorte waar we in de tot taverne omgebouwde visserskapel tapas eten.
Ik schrijf die avond geen blog. (Geen idee immers wanneer ik met mijn i-padje op een wifi-spot beland....om te publiceren.)
Ook de hele tweede dag genieten we van de zon op ons terras. We gaan alleen voor boodschappen naar El Paso en 's avonds barbecuen we.
Op Eerste Kerstdag maken we 's morgens een wandeling bij El Pilar, aan de vulkaanroute. 's Middags zijn we weer bij de Taverne te vinden, voor lunch en zon.
Op Tweede Kerstdag maken we een wandeling boven op La Cumbrecita, aan de zuidzkant van de grote vulkaan. We zijn weer rond de middag terug en blijven thuis. (Politie van Nesbo en Slaap van Kepler zorgen ervoor dat we ons geen moment vervelen).
Later gaan we naar Las Manchas. We wandelen eerst nog wat in de mooie parken in Los Llanos en Las Manchas. Daarna eten we heerlijke tapas (en ik o.a. ook bloedworst, tot ontzetting van Peter) bij de Bodegon Tamanca.
Nog geen blog geschreven...
Vrijdag is een autoritdag. Het weer is niet zo geweldig, (d.w.z. 's morgens is het zwaar bewolkt). Onze autotocht gaat tegen de klok in om de gehele noordkant van het eiland. Het blijkt een zware klus om door Santa Cruz te komen: een van de doorgaande wegen is door de politie afgesloten en we moeten onze weg zoeken door de steegjes in de binnenstad, die flink verstopt zijn met andere zoekende mobilisten. We zijn drie kwartier bezig (en stiekum geniet ik ook van dit gewring door het verkeer) en dan zijn we eruit!
We drinken koffie in een cafe waar wel wifi is, maar ja, nu heb ik mijn i-pad niet bij me en bovendien heb ik nog geen blog geschreven....
We lunchen in Santo Domingo de Garafia, ook gewoon Garafia genoemd en aangegeven.
We maken ook nog een klein wandeltochtje bij Mirodor de Los Dragos. Het weer is dan inmiddels al lang weer opgeklaard en de zon is weer de baas!
Aan het einde van het tochtje drinken we koffie op het uitzichtspunt bij Los Llanos (Mirador El Time op 594 m).
Zaterdag zoeken we de zon. Eerst in Santa Cruz, en 's middags op het terras in Tazacorta. We barbecuen buiten en binnen eten we (het is toch net te fris geworden om buiten te zitten).
Zondag is zonnen, zonnen en zonnen. Heerlijk weer!
We zijn gedwongen om in het restaurant van derde keus te gaan dineren, tapas en mosselen, in El Paso. (Peters eerste keus, op de Hacienda beneden, en die van mij, tegen de steile helling gelegen Tasca Catalina, zijn allebei gesloten!).
En nu zijn we weer thuis, hebben we wifi en heb ik ineens zin om een blog te schrijven. Gek he? Een blog schrijf je toch voor jezelf?....
Peter Berkers
- Posted using BlogPress from my iPad
