El Puerto de Santa Maria

De eerste volle dag hier gebruiken we om heerlijk door het stadje te dwalen: ontbijt in de zon op het dakterras van de Mercado; naar een ruïne van een castillo waar een klein museum in gevestigd is; tevergeefs naar de sherry-bodega (want gesloten als wij er zijn); langs de arena waar stierengevechten worden gehouden (maar nu even niet); tussendoor genieten van het zonnetje; naar de trendy Bodega van Osborne voor een kopje koffie (echt waar!); wat tapas in het zonnetje op een leuk plekje in de stad waar het een komen en gaan is van voetgangers én auto's.
Zelfs daar genieten we van; er komen veel oude modellen C4 Picasso voorbij!

Na de stadswandeling gaan we ons dakterras op om nog even een uurtje zon mee te pikken.

's Avonds eten we schelp- en schaaldieren: heerlijk!

Vandaag rijden we na het ontbijt in de stad, naar Vejer de la Frontera: een wit stadje op een heuvel waar de oude stadsmuur nog van in tact gebleven is.
Binnen de muren heerst een ongekende stilte en is het heerlijk om door de dalende en stijgende steegjes te dwalen, waar het touwtje van Jan Terlouw nog uit de brievenbus hangt.
De zon is nog niet in vaste dienst; het is meer een zzp'er (zon zonder plan), maar hij verrast ons op de goede momenten.
Het landschap aan de kust is heuvelachtig, golvend met veel groen.
Daar waar het moerasgedeelte is, zien we flamingo's.

Op ons dakterras is het minder zonnig dan gisteren, maar als we op onze kamer terugkomen ben ik zielsgelukkig: de enkel-kuitbeen-operatie van mijn dochter is geslaagd en ze staat (zij het niet letterlijk) al weer op het punt om naar huis te gaan.

Ik schenk een wijntje in op de goede afloop!

- Posted using BlogPress from my iPad

Andalusië

Sinds vrijdagavond zijn we in Zuid-Spanje.
Gestart in Sevilla, waar een een dag lang heerlijk de toerist hebben uitgehangen.
We hebben ruim de tijd genomen om de schitterend mooie katherdraal te bekijken, hebben nog eens over de Parasol gewandeld en tussendoor diverse terrasjes bezocht. Het is licht bewolkt, maar de temperatuur is lekker en bovendien zijn de terrassen vanaf laat in de middag meestal verwarmd.
Na de afgelopen hectische week, is dit een goed begin om lekker bij te komen: het lukt aardig!

Zondag rijden we naar El Puerto de Santa Maria.
Onderweg houden we een ontbijtstopje in een klein dorpje: een kop koffie en een warm broodje Iberico ham voor €2,50 pp. en we maken een wandeling op de kms.-lange boulevard in San Lucar waar slechts één horeca-gelegenheid is! We proeven de plaatselijke sherry "Manzanilla" en kopen daarna meteen een litertje uit het vat in het stadje: echt lekker!

We logeren in het 18e eeuws Casa de Los Leones. Het ziet er prachtig uit en het ligt echt in het pitje. De kamer zelf is niet echt luxueus, maar meestal blijft het toch bij slapen en ontbijten en dan kan hier prima!
Het was nog een heksentoer om hier te komen door de kleine straatjes, temeer omdat onze TomTom ons een doodlopend straatje instuurde en wij het zelf te laat hadden gezien. Laverend tussen geparkeerde auto's stonden we ineens letterlijk voor het blok.
Het achteruitrijden ging zo slecht (ik moet daar toch eens wat mee gaan oefenen, want verder rijd ik heel goed, al zeg ik het zelf) dat ik uitgestapt ben en aan de inzittenden van de auto voor ons, die ook achteruit het straatje uit moesten, gevraagd heb of een van hen onze auto even achteruit wilde rijden, en zo geschiedde.
De rest verliep prima, want na 5 minuten stonden we in de parkeergarage op spuugworp afstand van onze Casa!

Nadat we uitgepakt hebben, nemen we de trein naar Cadiz (1/2 uurtje rijden) om nog een paar uurtjes het carnavalsfeest daar mee te maken. Cadiz heeft het oudste carnavalsfeest van het vasteland in Spanje, 16e eeuw. Heel specifiek zijn de zanggroepen die overal in de stad optreden, al dan niet op wagens, voortgetrokken door tractoren.
De humor en satire ontgaat ons, maar de passie spat er zo af dat ik er kippenvel van krijg.

Morgen gaan we nergens naar toe: heerlijk "zijn" in El Puerto de Santa Maria.



- Posted using BlogPress from my iPad