2 dagen Estes Park
Bij Estes Park begint het National Park Rocky Mountains.
We hebben een fijne blokhut (zo een die we al vaker hebben gehad: bedden, 2 planken om spulletjes op te zetten en verder eigenlijk niets. Op de veranda een schommelstoel en een grond-bbq). De bbq hebben we niet nodig, ook niet die we net gekocht hebben. Het waait te hard, er is verhoogde paraatheid. Dat is wel nodig ook, want vanmiddag bij het plaatsje Nederland, hebben we eerste bosbrand al weer gezien en moesten we een stukje omleiding rijden.
Gelukkig hebben we een super-aankoop gedaan vanmorgen bij de Walmart: een Coleman 1-pits gasstel. Dat komt goed van pas, kunnen we alle groentes smoren en daarna de worstjes in een pannetje bakken. We smullen!
De eerste dag rijden we de Trail ridge road: wat een prachtige natuur hier.
In het dal bij het begin, zien we een rocky mountain bighorn sheep (komt alleen hier voor) en ground squirrls (die net als prairy-dogs veel rechtop staan).
We komen zo hoog dat we op toendralandschappen uitkomen.
We zien ook hier weer een bighorn sheep en grote marmotten.
Als we een trail bergop lopen, zijn we blij met de lange broeken en fleecetruien met capuchon want -hoewel de zon hoog aan de hemel staat in een strakblauwe lucht - is het snerpend koud, vooral ook omdat het zo vreselijk hard waait hierboven.
De beplanting is schaars, maar oh, zo mooi! Het uitzicht fantastisch.
Wat ons ook nu weer opvalt, is dat de mensen die we hier ontmoeten zo rustig, relaxt en superaardig zijn ("Kom maar even hier staan, dan sta je uit de wind en kun je even heel rustig genieten van het uitzicht.")
De tweede en laatste dag hier, rijden we naar Big Bear Lake.
Onderweg in het park worden we regelmatig gewaarschuwd dat de parking vol is en dat we maar beter de parkshuttlebus kunnen nemen.
Even zijn we dat ook van plan, maar vandaag zijn we niets vergeten mee te nemen: onze saladelunch, de stoeltjes, de e-readers etc.! Het plan om te picknicken in onze eigen goede campingstoeltjes op een idyllisch plekje moeten we dan dus vergeten of we (Peter, dus eigenlijk) moeten alles mee gaan sjouwen.
"We doen net of we gek zijn" zeg ik "en we proberen het gewoon. Er gaan toch ook regelmatig mensen weg daar?"
We hebben geluk: dicht bij de ingang komt een plaatsje vrij en als we onze Jeep erin geparkeerd hebben, geven we elkaar een high-five.
Big bear lake is mooi en hoewel de volle parkeerplaats dus ook veel bezoekers verraadt, ervaren we het geen moment als "druk". Regelmatig zitten we gewoon met zijn tweetjes op een bankje te genieten.
Omdat het lopen zo goed gaat, plakken we er maar meteen een trail naar Nymph-lake aan vast. Dat valt wel even tegen, want de hele trail heenwaarts is bergop. Gelukkig is het maar 800 meter, maar toch.
Nymph lake is totaal anders, veel lieflijker, vol met gele dotters: een plaatje!
Op de weg terug vinden we een kleine parkeerstrook met 1 picknicktafel en die is vrij!
(Zijn we toch nog het tafelkleedje vergeten. Dat hebben wij altijd op onze reizen: we maken veel "beginnersfoutjes.")
Na het eten zakken we lekker in onze campingstoeltjes onderuit met de e-readers aan de oever van een klein stroompje.
Na deze break besluiten we terug naar de camping te rijden, maar we kunnen het toch niet laten ook nog even rond het Sprague-lake te wandelen, te meer daar het een rolstoeltoegankelijk pad is, dus geen hellingen erin.
Inmiddels zijn we al zo ver-Amerikaanst dat we alle tegenliggers begroeten, maar ik vermoed dat hier veel toeristen zijn, want men is niet Sprague-zaam hier: we krijgen weinig respons.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten