We rijden vandaag Wyoming in en we snappen nu beter waarom steeds gevraagd wordt: "Wat ga je in vredesnaam in Wyoming doen?"
Het is vlak, uitgestrekt, onbewoond en aanvankelijk ook nog heel grijs en miezerig; maar wel echt Amerika, vind ik.
Onderweg hebben we een 3-tal aanlegplaatsen gepland.
We beginnen in Cheyenne bij het Old West Museum. De ontvangst door een zeer oude receptionist is heel hartelijk. Hij prijst wel 3 x de toiletten aan, waardoor ik vermoed dat we op een paard onze behoefte moeten gaan doen, maar dat is slechts mijn fantasie: het zijn normale toiletten.
1/3 deel van het museum kan nu niet bezocht worden, want daar wordt de expositie voor volgende week klaargemaakt: dan begint de jaarlijkse grootse rodeo van Amerika. Het inwonersaantal verandert dan van 60.000 naar 250.000. "Its a mad house". Voordeel is dat de toegangsprijs gehalveerd is.
Het is leuk, maar niet meer dan dat.
De volgende stop is veel interessanter: Fort Laramie.
Het is een militair fort uit de 19e eeuw, waarvan nog een aantal gebouwen behouden zijn en als museum ingericht; daar tussenin liggen restanten van militaire barakken, zodat je een goed inzicht krijgt in de grootte van dergelijke forten. Ook de "settlers" (immigranten noem ik het maar even voor het gemak) maakten gebruik van dit fort om hun materieel te laten repareren, hun mail op de post te doen of hun voorraden aan te vullen in de winkel.
Overnachten moesten ze in hun eigen kampen: dit fort huisvestte soms wel 700 militairen.
Het fort is met liefde voor hun historie door de Amerikanen ingericht.
Het is behoorlijk frisjes als we aankomen, maar naarmate ons bezoek vordert wordt het warmer!
Op het parkeerterrein rijdt Peter zijn eerste meters in de USA! Hij krijgt de smaak te pakken en rijdt meteen door naar de Oregon trail ruts State Historic Site; een plek waar je de karsporen van de zwaar beladen ossenkarren van de settlers kunt zien, die een spoor hebben achtergelaten in het zachte gesteente van een helling waar ze overheen gegaan zijn.
Daarna geeft P. het stuur weer over aan mij: 't is genoeg voor vandaag.
Op de KOA-camping in Douglas waait het zo hard, dat we ook daar weer niet onze eigen bbq mogen gebruiken (die zit nog steeds in de doos en als het zo doorgaat blijft hij behoorlijk nieuw: misschien terugbrengen bij Walmart na 5 weken?) maar er staat een gratis gas-bbq klaar.
Eerst genieten we nog even van de zon achter onze blokhut, waar het windvrij is.
Boffers zijn we!
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten