Woensdag: reistijd, 14 gekookte eitjes.

We hebben een lange reisdag in de auto: de weg naar Jaisalmer is weliswaar beter dan de vorige naar Bikaner, maar het uitzicht dat we hebben is na 2 gekookte eitjes (ik leg zo even uit waar deze tijdmeting aan ontleend is) ook niet meer zo spannend. Gelukkig zijn er nog zeer regelmatig wat spannende momenten met vee op de weg, maar zowel links als rechts is er een woestijnlandschap waar de mannen antilopen of impala's zien, maar de vrouwen niet (terwijl die toch veel alerter zijn).
Vanochtend zijn we om precies 8 uur gestart met een ontbijtje in Desert wind: Gonnie bestelde een gebakken eitje en de mannen en ik ieder 2 gekookte eitjes met toast.
De toast en Gonnies gebakken eitjes waren er al na een kwartier, gelijk met een bakje koffiepoeder en een kannetje gekookte melk om daarvan koffie te maken. Even uitgelegd dat we er liever gekookt water bij wilden: no problem!
En inderdaad, na 5 minuten kwam het gekookte water. Gonnie had intussen haart toast en gebakken eitjes op en wij deden intussen pogingen de vervelende vlieg van onze toast weg te houden. Na 3/4 uur wachten werd het me te veel (ik weet dat ik rustig moet blijven, vakantie, relax, zen etc......, maar ik kon me niet meer inhouden toen het obertje weer op het terras verscheen) en ik vroeg waar de gekookte eieren bleven. " Boiled eggs?, oh?, how many?"....
....
Intussen hadden we ons al verzoend met het feit dat de supermarkt nog niet open was, dus "Sorry, sorry, no juice today" ....
....
Om precies 9 u. kwamen de gekookte eitjes: ze smaakten heerlijk!

Bij ons staat de tijdeenheid van 2 eitjes dus voor het verstrijken van 1 uur!

We komen vol goede moed aan in onze accommodatie in een Haveli: oh, oh, oh, wat moeten we ons best doen om niet meteen om te keren.
Gonnie en Ad komen in een naar zware shag stinkende kamer en wij treffen een redelijk frisruikende kamer maar met duidelijk zichtbaar gebruikte lakens op de bedden. Die laatste worden op last van mij meteen verschoond ( sorry, sorry...) en Gonnie en Ad krijgen een frisruikende bruidssuite met koelkast, muurschilderingen en decoratieve lappen aan de muur. Echter, het bad en de douche zijn nog niet helemaal klaar voor gebruik (moeten nog gerenoveerd worden, maar daar is men nog niet aan toegekomen). En, de beloofde pool is er wel, maar hij is zo vervuild dat je er onmogelijk in kunt zwemmen (dat vindt zelfs de eigenaar). We nemen geen risico en gaan ' s avonds met Yadav de stad in die ons naar een dakterras vlakbij het gouden Fort brengt, waar we lekker kunnen eten. We hopen dat het Fort verlicht wordt, maar dat is helaas niet het geval. Als we ng een afzakkertje nemen bij Gonnie en Ad op kamer, valt ook daar de stroom weer uit. Gelukkig is het in een paar minuten weer hersteld, maar we besluiten toch om naar onze eigen kamer te gaan (nu we hem nog kunnen vinden) en te gaan pitten.
Yadav is een goede chauffeur (gelukkig maar, want het verkeer is een Russische roulette), hij weet heel veel leuke plekje (fijn, want dan komen we nog eens ergens) erg gedreven om die aan ons te laten zien (ook goed als het niet te gek wordt) geeft vooral ongevraagd (dat is iets minder) veel tips over de komende accommodaties. We hebben besloten ons niet aan hem te gaan ergeren, gewoon te luisteren en er de goeie dingen uit te pikken en vervolgens gewoon ons ding te doen, want tenslotte wil hij het vooral ons naar de zin maken en hij is een professional in de auto (super geconcentreerd) en als hij nog met ons moet rijden raakt hij geen druppeltje alcohol aan, zo niet, dan drinkt hij graag een biertje met ons, maar hij dringt zich niet op).
Morgen brengt hij ons naar het centrum van Jaisalmer en de mooiste tempels; gaan we in leuke steegjes dwalen en rijdt hij ons naar interessante dorpen in de omgeving van...
Ik heb er heel veel zin in.


- Posted using BlogPress from my iPad