We fietsen het dorp uit nadat we knze was naar de Laundry hebben gebracht en komen langs een prachtig meer dat werkelijk totaal,verdekt is met lotussen. We stoppen om er wat dichterbij van te kunnen genieten en ontdekken dat we dat toch beter niet kunnen doen: het grasveldje naar het meer toe, ligt bezaaid met stront van alles wat/wie maar poepen kan/moet.
Een eindje verder is een trap die naar het meer toeloopt en daar zien we waar ze de was doen (ik weiger vooralsnog nog te geloven dat dit ook met onze was zo gaat).
We fietsen rondom de berg die de achtergrond van onze verblijf vormt, langs heel dun bevolkte dorpjes en totaal verlaten weggetjes. We zien een bonte specht, veel buffels met hun reigerachtige vogels opmde rug en zwemmende jongens die zoals altijd weer smeken om gefotografeerd te worden.
Het weer is niet al te warm, dus goed om te fietsen, maar Ad vraag zich toch af waarom we steeds het water over onze ruggen gieten...
Als we terug zijin het dorp fietsen we nog over de markt (veel te zien weer) en wordt het voorwiel van mijn fiets bijna platgereden door een klein busje. Als de plaatselijke bewoners de bestuurder niet hadden duidelijk gemaakt dat hij achteruit moest, omdat hij op mijn voorwiel reed dan had ik mijn fiets als wrak kunnen gaan inleveren. Wat zo'n verkeersopstopping al niet allemaal teweeg brengt.
We lunchen weer in dezelfde Haveli als gisteren (diemons inmiddels kennen, want ook het ontbijt hebben we hier gehad i.v.m. het geleende led-lampje).
We constateren dat het een regenachtige tuin is, want ook nu moeten we ons eten in de regen opeten (we zijn zo,eigenwijs niet weer naar boven te willen vluchten).
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten