Wij rijden vandaag naar Nawalgarh: starten om 9.30 uur en komen aan om 16.30 uur.
Onderweg sta ik af en toe doodsangsten uit: voor mezelf maar ook voor fietsers van wie sommigen op een haar na geraakt worden door onze chauffeur en dan is hij nog superrustig en heel alert!
Inhalen is hier een nationale sport: de tegenligger wordt geacht opzij te gaan.
Links passeren is net zo gebruikelijk als rechts.
Brommers, auto's, voetgangers, koeien en geiten maken gebruik van dezelfde weg.
In de dorpen die we passeren zien we weer onbeschrijfelijke (smerige) taferelen, al ontbreken hier de beklemmende stegen van New-Delhi en hoe verder we daarvan afraken, hoe "droger" het landschap wordt.
We lunchen in een prima wegrestaurant (de prijs is voor Indiase begrippen hoog) met een behoorlijk brutale ober die rustig een fooi vraagt van minimaal 20%, terwijl 10% gebruikelijk is bij dure restaurants. Gonnie wil eigenlijk de hele tip terugpakken, maar ze houdt zich in.
Tijdens de lunch besluiten de mannen dat we tijdens de autoritten gaan rouleren van plaats: de dames mogen kiezen met de klok mee of omgekeerd.
Gonnie en ik zijn er snel uit: met de klok mee.
Dan pas ontstaan de problemen, want hoe ziet de klok eruit?
Heeft die een hartvorm of heeft hij een strakke rechterzijde?
Na een iets langere discussie (ik schat toch wel zo'n 20 minuten) besluiten we gezamenlijk dat het de strakke lijn wordt.
In de auto waarbij de wissel volgens het gekozen patroon is uitgevoerd, blijkt dat er onvoldoende is doorgedacht over de consequenties van de setting.
Door de ingenomen startplaatsen deze ochtend, komen de stelletjes nooit meer tijdens de autoritten naast elkaar te zitten. Nadat we de voor en tegens hiervan hebben bediscussieerd (2 x 20 minuten) besluiten we de posities van de dames onderling te ruilen bij de start van de volgende trip en dan komt het helemaal goed. Kortom: de sfeer is goed, we hebben lol samen!
We maken nog een stop voor een bezoekje aan een Hindoe-tempel waar Ad een reuze(n)leuke foto maakt (ik denk dat die niet op hun blog verschijnt).
Apani Dahni, eco-lodge is een oase. Paarse bougainville tegen de muur, een opidyllisch binnenpleintje met een ronde zit waarboven een giga-ventilator zoeft, mooi ingerichte kleihutten eromheen, een welkomstdrankje (geen alcohol hier, ook geen korte rokken en elkaars handje vasthouden: klef gedoe!...).
Wij komen helemaal tot rust.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten