Troost voor thuisblijvers

Het valt hier met bakken uit de hemel: de hele afgelopen nacht (voor zover ik dat kan beoordelen, want ik heb echt wel geslapen) en praktisch de hele dag.

Vol goede moed vertrekken we vanochtend toch richting de vulkaan: Peter verwacht/hoopt (misschien wel tegen beter weten in) dat het daar misschien wel opgeklaard is en droog.
Als we bij het natuurpark Arenal aankomen, lijkt het even of hij gelijk heeft; en dat klopt, het is even droog als we starten met de wandeling, maar al gauw zijn we heel blij met onze regenjacks!


Het is voor de verandering een wandeling zonder grote klimmen, alleen het laatste stukje op de resten van de vulkaanuitbarsting van 1992 is een stukje klauteren over de rotsblokken.
En we boffen, want ook als we dat punt bereikt hebben, is het even droog.



We waren van plan om even te dansen op de vulkaan, maar we hadden niet op zoveel publiek gerekend; dus maar niet deze keer.





- Posted using BlogPress from my iPad