Dat is het dan en we kunnen weer gewoon verder.
We zijn vandaag is San Jose. Het is niet zo'n bijster interessante stad, maar wij hebben het er reuze naar ons zin.
Met de capitoolgids bij de hand wandelen we door de stadsparken en bezoeken we de stadsbibliotheek en het theater.
Daarna gaan we naar de overdekte markt die een beetje doet denken aan de souks in Marakesh. Veel kleine winkeltjes met een grote varieteit aan lokale produkten en nog meer eettentjes.
Rond het middaguur zitten we bij een van die gelegenheden aan de bar.
De serveerster gebaart vriendelijk naar Peters rugzakje en biedt aan om het op te bergen in het rek boven de bar dat alleen via de binnenkant toegankelijk is ("pickpockets", geeft ze haast verontschuldigend als verklaring). Tjee, wat een service!
Daarna ontstaat er veel geharrewar rondom de bestelling (had ik maar meer opgestoken van de cursus Spaans: Dualingo/Duolinga?), maar met veel aanwijzen van beide kanten komen we er uit.
Peter krijgt een bordje met een bananenblad met rijst, zwarte bonen en groentes. Het vlees durft hij niet aan en even later heeft hij daar zeker geen spijt van! Ik hou het bij een soort gefrituurde kaasflap.
Naast mij zit een man te smullen van een bord soep. Er drijven van allerlei grote stukken in, die ik niet kan thuisbrengen. Af en toe vult hij het bord aan met rijst die apart op een bordje bij hem staat.
Hij begint een praatje met me (kan hij meteen weer eens oefenen met zijn Engels), of ik weet wat voor soep dit is...
Nou nee.
En dan begint hij niet alleen te vertellen dat die grote witte stukken "maag" zijn, maar ook dat en hoe de maag dan schoongemaakt is en hoe lang die gekookt moet worden om het zo lekker te maken als deze!
Dat is het moment waarop Peter heel blij is met zijn bestelling.
Het shop-gedeelte ronden we af met de aankoop van een hoed voor Peter.
(Ik ga er nog een mooie foto van maken die ik in een van volgende blogs zal zetten.)
Onderweg naar het cafe waar we naar het voetballen gaan kijken, word ik nog gevraagd om mee te doen met een commercial. Er staat een heuse cameraploeg en ik hoef alleen maar te zeggen dat het zo geweldig goed is.
Nou en omdat ik begrijp dat het alleen maar over kaas gaat, wil ik geen spelbreker zijn: ik doe mee! (Jammer dat ik het zelf nooit zal kunnen zien als ik op tv bij de commercials langskom.)
Over de middagsessie valt verder weinig te melden, zie boven.
Als we naar huis rijden, is het spitsuur in de stad.
Dat is topsport!
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten