Het is een klein stadje met een boulevard waar bij aankomst een markt is. We vinden meteen een guesthouse "Wide mouth frog". De vrij donkere kamers liggen rondom een klein zwembad. Er is een grote eetkeuken, buiten, maar overdekt, waar je zelf kunt koken. Koffie en thee is er gratis te pakken en het ontbijt wordt voor $ 3,-- wel voor je klaargemaakt: vers fruit, gebakken eitje en 2 boterhammen (die je dan zelf weer wel/niet roostert) en natuurlijk rijst met bonen (gallo pinto). Ook staat er pap.
Er is ook een groot dakterras met uitzicht op alle andere daken rondom, met een groot aantal aftandse bankstellen en een tv.
Gelukkig is er ook een campingtafeltje met 2 stoelen: daar kunnen we even rustig aan de blogs werken.
Vanochtend (zondag) zijn met met een boot naar een snorkelplek gevaren. We zijn met 3 meisjes uit Arizona: een lekker klein groepje dus.
De snorkelplek is gesitueerd rondom een rotsformatie, waar de mooi gekleurde vissen zwemmen. Het is even zoeken, maar als je op de goeie plek ligt, krijg je er heel wat te zien.
Peter heeft aanvankelijk problemen met zijn nieuwe snorkel (terwijl hij thuis nog wel geoefend had in de badkuip!); hij proetst en hoest en loopt zo rood aan dat de bootsman even denkt dat-ie aan het verdrinken is, maar hij krijgt het snel onder controle.
We genieten. Toch moet ik zeggen (en misschien zijn we verwend met het snorkelen op Bali en Thailand) dat het wat tegenvalt, omdat het water niet glashelder is en het koraal ontbreekt en dat geeft toch een extra dimensie aan het snorkelen.
Als we terugvaren langs the elephant rock, zien en horen we een aantal flinke blowholes (gaten onder in de rotsen waar de golven lucht inpersen die dan als de druk te hoog wordt fonteinen doet ontstaan uit een relatief klein gat verder bovenin de rots) het geluid dat erbij ontstaat lijkt op het geluid van olifanten.
Vanmiddag houden we het rustig: we wandelen wat door het dorpje en lummelen wat op het dakterras van het guesthouse.
Even nog zijn we van plan om naar een natuurpark te rijden, maar omdat Peter bij het verlaten van de boot ook al zijn hoofd keihard heeft gestoten, vind ik het beter dat we eens een middagje kalm aan doen.
Ook bij het wandelen lijkt het erop dat dit niet zijn lucky day is: hij trapt met zijn slipper vol in een vettige hondendrol. Hij heeft zeker 5 minuten in een waterplas zitten pulken voor hij weer verder kon.
En dat net na een gesprek met drie jongelui in een kerk van Licht van de wereld. Oorspronkelijk uit Mexico en vooral in Midden-Amerika verspreid.
Als we e.e.a. nalezen op internet blijkt het een controversiele sekte-achtige organisatie te zijn.
Kerk van de Levende God, Pilaar en Steun van de Waarheid, Licht ...
nl.wikipedia.org/.../Kerk_van_de_Levende_God,_Pilaar_en_Steun_van_de...
Na zijn dood in 1964 werd Joaquín opgevolgd door zijn zoon Samuel Joaquín Flores. De Kerk van het Licht van de Wereld zegt de enige ware restauratie van ...
Zouden het tekens zijn? "Trap er niet in!"; "Houd je hoofd er goed bij!"
"Houd je hoofd boven water?"
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten