Dat is op zich wel een afstand die je op een dag kunt afleggen, maar we moeten over de 50, the loniest highway in USA!
Je kunt zelfs stempels sparen in een paspoortje. In elk dorp dat je aandoet, en dat zijn er maar een stuk of 3 (met begin- en eindpunt dus totaal 5), krijg je een stempel. Heb je er 5, dan krijg je een T-shirt en nog wat trofeeen, maar we zijn na Carson pas gaan sparen en we missen dus dat eerste stempeltje.
Geeft niks, we hebben er onze lol aan beleefd en het gaf wat afleiding.
Als je de foto's ziet, begrijp je wel dat elke afleiding welkom is.
We vragen ons onderweg wel af, hoe je zo'n dag doorkomt in de auto als je 's morgens een flinke woordenwisseling hebt gehad samen; zo een waarbij je denkt: ik ga voorlopig eens niks zeggen....
Als we in Ely aankomen, is Peter zo moe van het entertainen van de chauffeur dat hij het Noorden niet meer van het Zuiden kan onderscheiden en we rijden dus een aantal miles de verkeerde kant op, ondanks het feit dat de genummerde straten die we passeren allemaal het toevoegsel North dragen!
Hij maakt het weer goed door lekker te bbq'n voor ons en ik vermoed dat we niet al te laat in de basic cabin (met koelkastje en airco) zullen gaan slapen.
De airco hoeft niet aan: het is verrassend fris! We hebben zelfs onze fleecetruien aan.
Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten