Het uitzicht op de zonovergoten baai is schitterend. We zijn nog steeds aan het dalen en net als ik denk dat we het laatste stuk daling inzetten, geeft de piloot een flinke stoot gas (of zeg je dat zo niet bij een vliegtuig?) en stijgen we weer...
Ik schrik: dit is nieuw in het theater.
Ik krijg een soort omgekeerde deja vu van 14 jaar geleden: toen stegen wij bijna op aan het einde van de aanloopbaan en ging de piloot ineens op de rem staan (toen bleek het vliegtuig niet in orde te zijn), maar ja, nu hangen we in de lucht en wordt er gestegen i.p.v. gedaald.
Het blijft opvallend onveranderd in het vliegtuig: er is geen ongerust geroezemoes, geen plotselinge stilte, niets: iedereen doet gewoon waar hij/zij mee bezig was.
Ben ik dan de enige die vermoed dat er iets niet in de haak is; en waarom wordt er niet omgeroepen wat er waarom gebeurt?
Ik kijk Peter aan en zie dat ook hij het maar een vreemde zaak vindt.
Wij zijn inmiddels weer aan de noordzijde van de stad en draaien weer om.
Ding, dong....de piloot vertelt dat we nog niet geland zijn (volgens mij had iedereen dat al wel gemerkt); dat hij geen toestemming had gekregen om te landen (een vaker voorkomende procedure) en dat er wellicht (geheel ten onrechte) wat verwarring is ontstaan.
Nergens voor nodig, we gaan het gewoon nog eens proberen.
En na dit "rondje van de zaak" maken we een perfecte landing.
Bij Hertz loopt het ook allemaal niet zo soepeltjes: er is een lange wachtrij van mensen die gereserveerd hebben.
Gelukkig hebben we vakantie en we wachten geduldig onze beurt af.
Wij krijgen een witte Toyota, waar we de koffers inzetten en waarvan ik even het dashboard inspecteer. Dan wil ik mijn stoel even omhoogzetten. Helaas ontbreekt deze mogelijkheid.
De juf van Herz is zo vriendelijk om ons meteen een andere aan te bieden.
Dus, koffers er weer uit en door de garage naar de Kia sjouwen.
We kijken onze ogen uit: het is een Kia van het formaat Fiat Panda!
Uiteindelijk rijden we nu rond in een grotere Kia waarbij ik de bestuursstoel op bijna elke gewenste hoogte kan verstellen: fijne kar!
Nadat we heerlijk buiten eten bij een Mexicaans restaurantje, zoeken we de kamer op van het hotelletje: goed voor de eerste nacht.
Het is 20.30 uur (plaatselijke tijd; in Nederland is het 5.30 uur).
Ik ga maar eens lekker slapen.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten