Een parkeerplaats is snel gevonden en nadat we door een local zijn geholpen met het zelf registreren en betalen via een envelopje in een soort postbus (we leren nog steeds heel veel) vinden we een heerlijk rustig plekje aan het strand.
De rust is maar van korte duur, want we zitten nog maar net op onze eigen campingstoeltjes, als er een groep van minstens 25 Spaans sprekende vrouwen en een enkele man, neerstrijkt op de 2 campingtafels achter ons. Binnen de kortste keren staan de tafels en de bankjes vol met eten en drinken (ik schat voor zo'n 50 personen, dus ik verwacht nog veel meer leden van deze groep, maar dat klopt niet). Ze maken plezier, kletsen en eten voor 2 (de meegebrachte hoeveelheid klopt dus).
De rest van de ochtend en halve middag brengen we door aan het strandje: veel kijken, beetje lezen, taco's eten, pootje baden: heerlijk!
Nadat we boodschappen gedaan hebben bij Raley voor het avondeten, gaan we totally relaxed de auto in voor het ritje terug naar Washoe Lake.
En dan....begint het waarschuwingslampje voor de bandenspanning weer te branden (zo zwaar kan die gebraden haan toch niet zijn?)....
Gelukkig heb ik op de heenweg een soort autowijk gezien en omdat we daar toch weer langskomen, vermoed ik dat daar toch ook een soort Kwik Fit te vinden moet zijn.
En dat klopt: DISCOUNT TIRE.
Als we voor het bedrijf uitstappen, komt de manager naar ons toelopen.
Ik verwacht een reprimande omdat we niet op een parkeerplaats staan, maar vlak voor de inritten naar de garage, maar ook dat klopt niet.
Hij vraagt vriendelijk wat hij voor ons kan betekenen en we vertellen wat er de afgelopen dagen heeft plaatsgevonden met de bandenspanning. (We laten achterwege wat de vermoedelijke oorzaak is en welke band de ellende veroorzaakt, volgens ons. Ik probeer dit voor mezelf goed te praten met de gedachte dat we willen dat er zo objectief mogelijk gekeken wordt).
"Geen probleem" zegt hij. "We controleren even de bandenspanning, we zien welke band de problemen veroorzaakt en we repareren die even voor u: over een minuut of 20 kunt u weer veilig de weg op!"
Op mijn vraag wat de kosten zijn (ik houd mijn hart vast, want ze zijn hier over het algemeen niet flauw met prijzen) zegt hij: " Niets, ik zet er even een van de guys aan, u drinkt intussen even een kopje koffie in de wachtruimte en dan kunt u zo weer weg..."
Ik wil hem wel om de hals vliegen, maar ik kan het beperken tot een vriendelijk klopje op zijn onderarm en veel woorden van dank en een half uurtje later komt hij persoonlijk de auto voorrijden voor de wachtruimte.
Wij blij!
De manager is echter nog niet tevreden: het controlelampje brandt nog.
Dat kan over een aantal minuten weg gaan maar hij gaat voor de zekerheid nog even alle vier de banden checken. Niet te geloven.
Alles is OK. (Ook de gerepareerde rechter voorband...).
En als we wegrijden, is na 100 m. het controlelampje uit.
Ik ga ervan uit, dat ik niets meer zal schrijven over de auto.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten