Las Vegas

Dag 1

Voor het eerst sinds lange tijd slapen we uit.
Geen haast om "de hut" te verlaten om een vroege wandeling te maken; de zon te zien opkomen; de natuur te zien ontwaken.
Nog even genieten van de koelte van de kamer en de stilte...

Om een uur of 10 wagen we ons de straat op: eerst even lekker ontbijten bij Starbucks.


Daarna gaan we kaartjes kopen voor avondvoorstellingen.
Vanavond gaan we naar Mystere van Cirque du Soleil en morgenavond naar Absinthe, "the most inventive and daring show on the strip..." (Only for adults).

Het is vandaag bloody hot!
Ik spreek een inwoner van Las Vegas en die vertelt dat het 104 gr. Fahrenheit is (40gr.C) en dat hij het nog nooit zo warm heeft meegemaakt.
We blijven ook zoveel mogelijk "binnen" en wandelen van New York, via Treasure Island naar Venetie, waar we lunchen in de buurt van het kanaal.

Na de lunch vist Peter een oester op; samen maken we hem open en er komt een hele mooie, creme-roze parel voor mij uit. Een mooi aandenken aan Las Vegas, waar alles lijkt te (moeten) kunnen.



Zo word ik in een kwartiertje aan een oog verlost van alle rimpels die zich daar in de loop van de jaren verzameld hebben. En echt! Ze zijn weg, totdat de creme is uitgewerkt na een paar uur. Een dure grap om een avondje de jonge meid uit te hangen, maar nog altijd beter dan dure operaties.
We zien Marilyn Monroe en natuurlijk Elvis (want die is nog still alive, volgens velen hier).

Mystere van Cirque du Soleil is zooo mooi: wat een acrobaten; wat een logistiek en technisch hoogstandje, deze show. Er zit een Amerikaan naast me die zeker honderd keer hardop zegt wat ik denk: "unbelievable" en "impossible".

De terugweg naar het hotel is een ramp. We zijn vanochtend met de monorail gestart en we zouden dus ook met de monorail terug moeten kunnen.
Nou liggen de stations allemaal al achter de casino's/hotels en het is dus al een behoorlijk eindje lopen voor je daar bent. Maar als je er eerst achter komt dat de roltrappen kapot zijn en vervolgens, nadat je de trappen beklommen hebt, ontdekt dat het station om niet vermelde redenen "closed" is, dan heb je het wel even helemaal gehad.....
Twee uur later strompelen we het hotel in en 10 minuten later lig ik met mijn glaasje rode wijn (dat nog wel) in bed.

Het is een fantastisch mooie dag geweest!

Dag 2
We beginnen de dag nog wat later dan gisteren omdat we hebben afgesproken dat we pas opstaan als we goed uitgerust zijn.
Vandaag geen monorail, maar een dagkaart voor de bus. We rijden via de strip naar Downtown, meer in het bijzonder naar Freemont Street.
Als we aan de zuidkant van de strip komen, ben ik verbijsterd over hoe het er daar uitziet in vergelijking met 11 jaar geleden.
Toen een levendig stuk straat waar de casino's aan lagen: nu een open bouwput (waar wel weer gebouwd wordt) en met veel plannen voor casino's en hotels met Oosterse concepten, gezien de teksten op de afrasteringen.
Circus, Circus is nog maar nauwelijks te vinden achter de facade van winkels die er voor gebouwd is: ik vind het jammer! Net zoals het verdwijnen van de act met het piratenschip voor Treasure Island....

Freemont street is een beetje het alternatieve Las Vegas (zoals 10 jaar geleden
Camden in Londen), maar dan natuurlijk wel met de gekte van Vegas...
We bekijken het allemaal op ons gemakje vanaf een barkruk aan Freemontstreet: er komt een wereld aan verhalen voorbij.



In de loop van de middag gaan we terug om weer lekker te lunchen/dineren bij Casanova in Venetie. Ik neem gewoon weer hetzelfde als gisteren: engelenhaarspaghetti met basilicum! Wat ze er verder in doen om het zo lekker te maken, staat niet op de menukaart, maar het is weer smullen!

En dan zitten we in de circustent voor Caesar Palace bij Absinth.
Het is precies wat ik vermoed had: een fantastische show met acrobaten van wereldklasse (alweer!) met erotisch getinte acts.
Tijdens de acts (b.v. van 2 meiden aan de rekstok; 2 mannen met een vloeract; 3 koorddansende mannen) worden heel wat kledingstukken uitgetrokken en de spreekstalmeester en zijn "zus" zijn niet alleen grofgebekt, maar brengen ook een acrobatisch nummer, waarbij veel lijkt mis te gaan, maar intussen.... Geweldig!

Ik vind het een mooie afsluiting van ons bezoek aan Las Vegas.
(En de weg terug naar huis met de bus is ook in een half uurtje gepiept!)
Tijd om bij een wijntje lekker na te genieten!





- Posted using BlogPress from my iPad