17 augustus in San Francisco

"Happy birthday to you" heeft niet geklonken vandaag, maar ik hoop dat het een leuke verjaardag voor Peter is geweest.
Ik denk 't wel!

Eerst een ritje met de cablecar en daarna uren dwalen door Chinatown? Hij doet niets liever (of ja, toch wel: uren in Amoeba platenparadijs!)


De niet echt fantastische lunch is net achter de rug als we per toeval stuiten op
The Stinking Rose (knoflookrestaurant!); hadden we maar eerder ontdekt dat we zo dichtbij waren, dan hadden we een betere keuze gemaakt...
Niet getreurd, lekker terugwandelen naar Fischermans wharf, pier 39.

Daar moet je gewoon geweest zijn, met de pontons met zeehonden en de vele toeristen. Maar, zeker niet de hele dag!


Na een uurtje hebben we het wel gezien en leggen we een kaartje in een kroeg onder het genot van een lekker IPA-biertje.

Om 18.30 zitten we op de boot naar Alcatraz. We zijn er niet echt goed voor gekleed. Welliswaar heb ik een shawl bij me, maar Peter heeft alleen een overhemdje met korte mouwen aan (en uiteraard een korte broek, net als ik).
Als we net aankomen, waaien we bijna de rots af - bij wijze van spreken - maar de ontvangst en begeleiding van de gids, zijn zo hartverwarmend dat we het snel vergeten zijn. Bovendien is de rest van de excursie binnen met een auditoer (in het Nederlands!).
Al Capone en The Birdman hebben hier gevangen gezeten.

Het is heel bijzonder om door het cellencomplex geleid te worden terwijl je ondertussen de meest spannende verhalen hoort over opstandjes van gevangenen en uitbraakpogingen. De keuken en kantine deden me erg denken aan "The new orange is black" (de serie op Netflix over een vrouwengevangenis).


We mogen zelfs in de ziekenboeg wat heel speciaal schijnt te zijn, maar de Amerikanen kunnen alles zo spannend brengen dat ik niet zeker weet of dit echt zo is, maar het voelt wel zo!

Het is een hele ervaring.

Als we terug zijn vieren we Peters verjaardag met een flesje witte wijn: Franciscan.



- Posted using BlogPress from my iPad