Peter vindt dat we het hele meer rond moeten rijden waar ik enorm tegenop zie: niet vanwege de afstand (24 km. ongeveer), maar vanwege de vele klimmetjes die erin zitten. Ik heb een gruwelijke hekel aan bergop!
Bij de eerste klim sta ik al meteen naast de fiets (wij zijn nog geen 5 minuten onderweg); loop een stukje en pak hem dan weer op.
Na 20 minuten zijn we aan de westkant van het meer. Dat is gelukt!
De noorkant is minder heftig, al zitten er venijnige klimmetjes in.
Als we bij het gehucht Fawnskin aankomen, worden we verrast!
Hier vindt de jaarlijks Renaissancefaire plaats.
Op een flink evenemententerrein wemelt het van de verklede mensen.
We zien een koningin met haar gevolg, die andere gasten toelaat via een ceremonie; er lopen piratengroepen rond, er zijn kramen met middeleeuwse spelen; er zijn podia waar gebuikdanst wordt, muziekgemaakt of gegoocheld.
Er is een act met 3 gedresseerde pappegaaien; er zijn heel veel kraampjes waar van alles verkocht wordt, maar we zien vooral veel verklede vrouwen die de push-ups uitgevonden lijken te hebben en zich nergens voor schamen.
De hoofdattractie is de arena met ridderspelen: een soort "darts" in een hooibaal, ringsteken en heuse gevechten (ze zijn ingestudeerd, maar ze leveren ontegenzeggelijk veel sensatie: het ziet er heel mooi uit!).
Op de terugweg belanden we ook nog in The Village in Big Bear Lake, waar een gigantisch grote show is van oldtimers. We zien net de uittocht en er komen honderden juweeltjes voorbij.
Op het laatste stukje van onze zware tocht worden we regelmatig aangemoedigd door kijkers die langs de weg zitten voor de old-timers en die ons daar, gezien hun enthousiaste reacties, ook toerekenen.
Nu even bijkomen bij een glaasje wijn.
Morgen gaan we naar de camping (KOA, dus dat ziet er allicht beter uit dan hier) in LA.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten