Op naar de Algarve

Met een beetje weemoed vertrekken we uit Lissabon: we hebben nog zo veel te ontdekken! En wat is het een leuke stad om te zijn.
Gisteravond hebben we heel erg lekker gegeten aan de voet van de Se kathedraal en terugkijken op de afgelopen dagen, kunnen we alleen maar met een heel tevreden gevoel.

Met ons groene OV-kaartje gaan we voor €1.40 met de metro naar het vliegveld om onze huurauto op te halen. We zijn er al om 9.45 uur.
We sluiten als 3e aan in het rijtje bij Goldcar (waar de 2 voor ons al geholpen worden) we zullen dus zo weg kunnen rijden naar de Algarve, denken we...
Nou, niets is minder waar, we staan zeker 20 minuten te wachten.
Dan komt het verlossende "Next, please!"
De juffrouw vraagt naar ons nummertje....
He? Nummertje? Nee, dat hebben wij niet gezien, maar we zijn echt als eerste aan de beurt! We staan hier al 20 minuten als eerstvolgende te wachten.
De juffrouw zegt dat we echt een nummertje moeten hebben (er schijnt een apparaatje te staan (onherkenbaar voor mij) waar we dat hadden moeten halen). Wij blijven nog even proberen en dan vraagt ze aan de 2 "heren" achter ons " Do you mind?"
"Yes, we do" zegt de ene en ze gaan voor ons staan en worden geholpen!
Hij zegt er nog wel " Sorry" achter aan.
Afin, weer 20 minuten later wordt ons nummer genoemd en we worden dan nog redelijk snel geholpen...

De rit naar het zuiden loopt gesmeerd. Het is een prachtige weg.
We lunchen in een wegrestaurantje (hetzelfde als een jaar eerder).
Ze spreken nog steeds geen woord Engels en wij nog steeds geen woord Portugees.
We proberen duidelijk te maken dat we een salade willen zonder inktvis.
We krijgen een salade die er heerlijk uitziet en ook zo smaakt. Dat komt vooral door de dressing en de knoflook, want het andere ingredient bestaat alleen uit inktvis!

We zijn tegen 16.00 u. al bij het appartement in Quarteira. Jammer dat de hostess ons pas om 17.30 u. verwacht. Ze wordt gebeld en belooft er over 20 minuten te zijn. We drinken een kopje koffie bij het restaurantje aan het strand en een half uurtje later brengt ze ons naar het appartement, dat alles goedmaakt.
Het is gigantisch groot en smaakvol ingericht door de Russische eigenaars.






We gaan daarna even naar de supermarkt en slaan lekkere hapjes in voor het avondeten.

We hebben nog geen plannen voor morgen, maar dat komt wel goed!





- Posted using BlogPress from my iPad