Omdat we niet helemaal precies weten waar we moeten uitstappen, spreek ik bij de tramhalte een dame aan en het treft: het is een Portugese die goed Engels spreekt. Zij gaat met haar vriendin, met wie ze in de Algarve woont, op bezoek bij het Paleis van de president (Palacio de Belem): alleen op zaterdag open voor bezoek.
Nou, dat waren we niet van plan, maar het lijkt ons interessant en we gooien het plan om.
Dat blijkt een goede keuze te zijn.
We zijn met een groepje van 9 personen en worden gegidst door een hartstikke leuke jongen van wie ik zojuist in het aanpalende museumpje (vooral schilderijen van voormalige presidenten en cadeaus bij staatsbezoeken) een lekkere korte en duidelijke uitleg kreeg over de aanleiding van de revolutie van 1910.
De rondleiding doet hij in het Portugees, maar speciaal voor ons geeft hij telkens een korte samenvatting in het Engels.
We komen door alle prachtige vertrekken van het paleis waarbij hij steeds weer iets interessants te vermelden heeft.
Zo komen we te weten dat
- het al decennialang alleen maar een werkpaleis is en dat de laatste paar presidenten, net als de huidige, er nooit hebben geslapen en in een mooi appartement elders in Lissabon wonen;
- zijn werkkamer met een keurig opgeruimd bureau en zonder moderne apparatuur alleen maar een officiele werkkamer is en dat achter een gesloten deur de echte werkkamer verborgen is, met een bureau vol papieren en echt wel een p.c.;
- de schilderijen in de Mariakapel van het paleis, geschonken zijn door de beroemdste Portugese schilderes Paula Rego, die de opdracht kreeg om het leven van Maria verbeelden;
- deze schilderijen heel controversieel zijn. Of je bewondert ze of niet.
Er zijn mensen die van heel ver komen, alleen maar voor deze schilderijen, maar er zijn ook mensen die de kapel niet willen ingaan omdat deze schilderijen er hangen.
Ik vind ze fascinerend mooi.
Nadat we ook nog het terras en de tuin gedaan hebben (in de regen, maar toe maar: de temperatuur is lekker en het is geen stortregen, dus we kunnen rustig ons programma verder afwerken) lunchen we in een klein zijstraatje bij
Nelson Pinheiro "Enoteca ce Belem".
We worden verwend met heerlijke broodsoorten met olie, roomboter en zout,
een lekker soepje en een dito glaasje wijn: Mmmmm....
Daarna gaan we naar de Monasteiro de Jerónimus met het graf van Vasco da Gama, de Torre de Belem en het Monument der ontdekkingen.
En dan hebben we onze portie cultuur voor vandaag wel gehad!
We gaan terug met het trammetje dat stampvol is, kopen een lekker flesje witte wijn en gaan uitrusten en indrinken "thuis".
Vanavond gaan we het fadorestaurant El' Esquina de Alfama.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten