En toch voelt het zo.
Afgelopen week heb ik
* mijn vader (90 jaar) mogen/moeten verhuizen van een bejaardenhuis in Bergen op Zoom naar een verzorgingshuis in Eindhoven. Gelukkig kreeg ik voldoende goede hulp, zowel bij het "outplacement" als bij de "intake-procedure", maar toch... Een 90-jarige die zijn hele leven in Het Krabbegat woonde, verkas je niet zonder emoties naar het Lampegat! Ik hoop wel dat het lichter wordt, ook voor hem.
De eerste voortekenen zijn hoopvol: hij accepteerde de verhuizing, leek op sommige momenten zelfs opgelucht en tevreden met de nieuwe stek.
De eerste twee dagen waren uiteraard heel verwarrend en greep hij terug op het vertrouwde; toch blijf ik hoopvol.
Afgelopen week heb ik
* ook mijn eerste bestuursvergadering als secretaris van de PvdA gehad en lukte het om het verslag binnen 2 dagen de deur uit te doen, tussen de vele ritjes naar het Krabbegat door. Voelde goed.
Afgelopen week heb ik
* collega's beter leren kennen door in dialoog te gaan.
Afgelopen week heb ik
* afgesloten met een middagje shoppen in Antwerpen met Koen, vooruitlopend op 30 augustus: daarover later meer!
Het was heerlijk om weer eens een paar uur met hem alleen door te brengen en bij te kletsen. Toen hij de lunchroom inkwam, had hij tegen de ober gezegd: " Eh... tja, ik ben op zoek naar mijn moeder."
Ik denk dat hij ze wel gevonden heeft.
En nu zijn Peter en ik op Cyprus (Turkse gedeelte): eerste dag. Lekker temperatuurtje, beetje zon, beetje regen. Lekker geslenterd door Girne, heerlijk gelunched.
---wordt vervolgd---
Girne (Kyrenia)
Vanuit balkonnetje in Top Set Hotel
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten