Tijdens het gesprek dat gaat over hun eerste ontmoeting en Cypriotische politiek, vertel ik haar dat ik een gewoon echt gezellig cafeetje of restaurantje met terrasje waar je lekker lang mag zitten, gemist heb hier.
Oh, nou, dan weet zij er wel een: Afrodite net voorbij Lapta, dus andere dolmus pakken.... Waarschijnlijk weet de chauffeur wel waar Afrodite is...Heel speciaal, moeten we doen...
Nou, onze chauffeur weet niet waar Afrodite is en laat ons ergens halverwege Lapta beach uitstappen. We wandelen wat heen en weer, zonder succes.
Ik vraag het dan maar in een winkeltje: zij wijzen de kant op waar we net van zijn teruggekeerd en ik wil ze geloven, dus terug maar weer. We worden opgepikt door een andere dolmus waarvan de chauffeur wel weet waar 't is.
We worden haast voor de deur afgezet, nog even een stukje naar het water lopen....
Cemal laat zich graag portretteren.
Een zwaar besnorde en exentriek uitgedoste man (66 jaar, weten we later) verwelkomt ons (we zijn de enige gasten) en zegt wel 10 keer dat we maar moeten doen alsof we thuis zijn. Dat is niet eenvoudig want het is er zo'n zooitje ongeregeld dat we even niet weten waar we zullen gaan zitten en met welk drankje, want Cemal heeft al gevraagd of ie een lekker wijntje voor ons in kan schenken. We houden het even bij thee en zoeken buiten een plaatsje uit de wind en in de zon die zich af en toe laat zien. Heerlijk zo'n plekje waar we heerlijk kunnen lezen en relaxen.
Cemal komt met een 3 pagina's tellend artikel van internet aanlopen en vraagt ons dit te lezen.
Het is een verslag van een eerdere bezoeker die de hele voorgeschiedens van Cemal onthult. Hij heeft veel gestreden in zijn leven als militair, is verscheidene keren zijn gezin kwijtgeraakt en heeft zich na veel omzwervingen uiteindelijk gevestigd in Lapta, in een restaurant, gebouwd door een van zijn 2 kinderen.
Hij leeft en werkt hier overdag. Hij heeft 4 paarden die hij moet verzorgen (waarvan een elk moment een veulen kan krijgen) een paar honden, een puppie van 4 dagen en een ezel. Daarnaast heeft hij een wijngaard en veel kruiden in zijn tuin. Als er veel gasten komen en/of er veel reserveringen zijn, dan komt zijn vrouw hem helpen. Zij maakt alle mezes zelf van vers geplukte kruiden en kookt de maaltijden voor de gasten, terwijl Cemal met de gasten praat en danst.
Na gedane arbeid gaan ze naar hun huisje in het dorp zelf.
Na een uurtje gaan we toch maar aan de wijn en bestellen daarna wat te eten.
De haard moet aan: 't is winter op Cyprus.
Binnen 10 minuten zitten we aan de soep en even later heeft hij een maaltijd met aardappelen, kip en lamsvlees voor ons bereid. Het smaakt prima.
Terwijl we eten danst Cemal met Sue (een Engelse die hier dan weer wel en dan weer niet woont/werkt) die even bij hem langskomt voor een wijntje en een bakje olijven. Ze roepen naar ons of we het entertainment kunnen waarderen en dansen vrolijk verder.
Cemal en Sue.
Als ze uitgedanst zijn, komt Sue gezellig bij ons staan kletsen en schuift ongevraagd een stoel bij om de conversatie voort te zetten: Sue kent geen scrupules en ze is heel onderhoudend.
Daarna komen nog 3 dames binnen: ook zij blijken uit een ander land naar Cyprus geemigreerd te zijn, in dit geval uit Roemenie en ook zij mengen zich in het gesprek.
Als we als laatste gasten vertrekken, blijken we zo'n 4 uur bij hem te hebben doorgebracht en we hebben geen moment de kans gehad om ons te vervelen.
Een leuke ervaring om onze week in Cyprus mee af te sluiten.
Top Set Hotel.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten