Ik ben er weer!

Afgelopen week kreeg ik van de chirurg de bevestiging: het is goed met mijn heup.
Onbeschrijfelijk wat dit me me doet.

Ik ben geen patient meer, ik ben IK weer.
En ook weer niet, want
- ik loop recht (zonder manke huppel);
- ik loop kaarsrecht (niemand kijkt met een blik "...wat heeft zij? ...);
- ik loop pijnloos (zie niet op tegen extra meters, extra straatjes, een echte wandeling);
- ik ben bevrijd van mijn angst dat een heupoperatie voorgoed mijn mobiliteit de nek om zou draaien.
(De voorspelling dat de spierpijn nog wel een jaartje duurt, neem ik graag op de kop toe: daar kan ik prima mee leven!)

Ik werk aan mijn conditie als nooit tevoren: ik zit regelmatig op de hometrainer, wandel stevig door op de loopband en ben bij een "steps" -groepje onder leiding van Dorien, mijn physiotherapeute.

Geen berichten meer over die "heup"...