dinsdag, mei 07, 2013

Geen idee

We ontbijten en vertrekken zonder ook maar een woord gewisseld te hebben met de eigenaar/personeel. Als we de deur uitlopen zegt Peter tegen diegene die de sleutel onvangt: "Thank you" en als ik vraag waavoor, is zelfs hij het antwoord schuldig.
We rijden vandaag in een heel rustig tempo, richting westen.
Enerzijds omdat me dat gevraagd is, anderzijds omdat de weg echt niet toelaat om meters te maken. De tocht is verrassend omdat we verwacht hadden alleen maar langs de kust te rijden, maar zeker de helft van de route zitten we hoog in de bergen en de wegen zijn hier nog niet helemaal verbeterd al wordt er hard aan gewerkt: we zien verschillende tunnels en wegen in aanbouw.
We bezoeken een hoog gelegen burcht waar een archeologisch team druk bezig is met het opgraven van de onder de grond gelegen resten. Vandaag hebben ze kennelijk een snipperdag, want we zijn er helemaal alleen.
Prachtig uitzicht over het hele dal en veel dieprode klaprozen zijn de beloning van een klimpartij.





We denken een prachtig 4-sterrenhorel ontdekt te hebben aan een baai en we inspecteren de kamer en de entourage. Hoewel het er zo luxe uitzag aan de buitenkant vanaf de weg en zelfs van dichtbij, valt het enorm tegen. Donkere gangen, kleine kamer, leeg zwembad en ja, het baaitje is leuk, maar om nou een paar dagen alleen dit uitzicht te hebben en verder niets.... Nou nee, wij rijden lekker door.

Wij lunchen langs de weg (lekker visje en salade) en komen aan in Annamur.
Naast het kasteel vinden we Dragon, een campingachtige locatie met huisjes, pal aan het strand, in een tuin.
Vriendelijke ontvangst, meteen goede recensies van andere gasten over het eten, kortom: voelt goed.
Een van de tuinhuisjes wordt van ons voor een paar dagen. We gaan meteen de zee in: zee en strand hebben we voor ons twee!


Wat wil je nog meer?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten