Als ik het platdak oploop, zie ik er meer dan 40 overzweven: fascinerend gezicht, ook al omdat ik morgen in zo'n mandje zal hangen.
In tegenstelling tot wat ik verwachtte gaat het allemaal heel rustig en lijken de ballonnen meer stil te staan dan te vliegen. Als je wat langer kijkt, zoals ik doe, dan zie je dat ze na een half uur toch - haast ongemerkt - aan de andere kant van het dal zijn.
Peter gooit er meteen een flinke loopsessie achteraan.
Op het platdak verschijnen ook kort onze buurvrouwen. De ene vertrekt al weer snel naar binnen voor een douche- en fohnbeurt. De andere komt terug met een deken en een handdoek en begint - op de grond liggend - te kreunen, in het gezicht te wrijven en met de benen omhoog van alles los te schudden. Als de grondoefeningen klaar zijn, gaat ze staande haar hele lichaam masseren. Ik vind dat ze wel heel erg veel tijd besteed aan het masseren van de borsten, maar ze vindt het heel lekker vermoed ik, afgaand op haar verheerlijkte blik. Ze heeft kennelijk geen last van mij als lichtelijk gegeneerde toeschouwer, maar ja, om nu meteen naar binnen te gaan terwijl ik zo lekker in het ochtendzonneteje zit... Na een half uurtje gooit ze de handdoek in de ring en komt Peter terug. Lekker douchen en ontbijten.
Gisteren zijn we bij aankomst in dit heerlijke guesthouse bij Kemal en Barbara, meteen geinformeerd over de structuur van het landschap en de wandelmogelijkheden die hier zijn. Direct daarna zijn we door het dal van de duiven gaan wandelen. Toen het pad voor mij echt te stijl werd en te veel klauterwerk vereiste, zijn we teruggegaan. Door het dal klonk gedonder van een overdrijvende onweersbui en gegalm van de vele moskeeen die het dorp telt.
We hebben lekker gegeten, een potje gekaart en zijn daarna als een blok in slaap gevallen.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten