Op weg daarnaar toe, komen we langs het dorp Guzelyurt. We stoppen hier omdat het interessant is vanwege kerkjes in de grotten, een ondergronds stadje en Monastery valley. We worden eerst verrast door een jaarlijks event: eitjes tikken. Op een plein zijn mannen (alleen zij, geen vrouw te zien) bezig met wedstrijden in eitje tikken. Wie zijn eitje het langste heel houdt, is winnaar (gelukkig zijn het gekookte eitjes, van een heel donkerbruine soort).
Daarna gaan we naar Monastery valley. Omdat het zondag is, zit de hele valley vol met picknickende families, die allemaal met de auto komen (net als wij). Wij vinden na veel moeite een parkeerplekje, maar na terugkomst zijn we compleet ingesloten. Na wat speurwerk van Peter vinden we nog net een gaatje om weg te komen en dat is maar goed ook, want de stroom met aankomende auto's lijkt oneindig. We zijn opgelucht dat we tijdig een heenkomen hebben kunnen vinden.
We bezoeken nog 2 kerkjes in de buurt en gaan dan naar "Underground city", maar dit is niet (meer) aan ons besteed. Via een gat in de rotsbodem worden we geacht af te dalen via een in de rotsen gehakt trapje en daarna moeten we nog via een sleuf naar beneden dalen. Ik haak al af bij de eerste hindernis en Peter bij de tweede. We geloven het wel, we hebben toch wel een goede indruk hoe het eruit moet hebben gezien.
Daarna gaan we naar de canyon. Na een lekkere lunch beginnen we met de wandeling. Bij terugkomst blijken we 7 km. te hebben gelopen: voor mij een ware openbaring: dat ik dat kan! Zonder pijn! Fantastisch!
Buiten dat is het een geweldige plek om in zo'n canyon te wandelen.
We hebben weer een hele fijne dag.
's Avonds kiezen we een restaurant in Goreme waar ze spaghetti serveren: daar selecteren we op. (Bij de ober bestelt Peter een groentenschotel en ik een kleipotje met groente en champgnons).
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten