Ze hebben zojuist besloten dat het de laatste dag op dit eiland is en dat ze morgen vertrekken naar Koh Samui. Verrassende wending, want aanvankelijk willen ze niet terug naar een eiland waar ze eerder waren. (Ze willen geen teleurstelling na hun eerdere verblijf van 8 jaar geleden wat zo geweldig leuk was.) Maar ze nemen toch het risico en gaan er vol voor: ze boeken zelfs hetzelfde resort...
De uitleg bij de knalgele, hippe brommertjes is goed. Sleutel naar links is zadel open voor opbergruimte, sleutel naar rechts = startklaar. Handrem vast en startknop indrukken en hup, gas geven en rijden maar... Verder hoeven ze nergens aan te komen: lekker simpel toch?
Ze rijden meteen naar de vuurtoren in het uiterste zuidpuntje, zo spreken ze af.
Hij rijdt voor en zij volgt: zo doen ze 't altijd.
Zij is dan ook nogal verbaasd als ze ineens aan de oostkant bij het hoofdstadje staan. Maar, dan hebben ze dat ook weer gezien!
Brommertjes op slot en even een foto van een mooie boom maken.
Als ze weer weg wiilen rijden, krijgt hij ineens de sleutel van zijn brommer niet meer in het daarvoor bestemde sleutelgat. He? Hoe kan dat nou?
Zij wacht rustig even af, vaak lossen dit soort vaker voorkomende problemen vanzelf op. Nu duurt het wel heel lang en zij laat hem zien op welke manier zij de sleutel erin heeft gekregen. Maar nee...hij heeft een heeel andere sleutel!
Hij wordt ongeduldig, wanhopig of overmoedig (wie zal het zeggen?) en hij drukt op een knopje. Dat maakt de zaak nog erger, want nu zit er een vergrendeling voor het sleutelgat.
Met haar sleutel waar een extra nippeltje aan zit, krijgen de jongetjes die inmiddels zijn komen helpen dat laatste probleem opgelost, maar met de sleutel van hem is de brommer daarna met geen mogelijkheid van het slot te krijgen.
Tot hij een helder moment krijgt: zijn brommer had nummer 3, maar toch niet A3? Dat is het nummer van de bungalow! Hij heeft de sleutel van de bungalow in zijn handen ipv de brommersleutel. Maar waar is die? Hij gaat naarstig op zoek in broekzakken en rugtascompartimenten. De helm moet af; hij bezwijkt haast onder het (angst)zweet. Maar dan vindt hij hem toch: gewoon in de linkerbroekzak waar hij al vier keer in gevoeld heeft.
De "Kop kun kra" en "Kop kun krap" (dank je wel) zijn niet van de lucht. Hun dank is groot; de jongens hebben lol.
De man en de vrouw gaan opgelucht verder het eiland verkennen.
Ze genieten van alles, ook van elkaar.
- Posted using BlogPress from my iPad
herkenbaar!
BeantwoordenVerwijderen