Dit gedeelte van Fuerteventura ligt op 500 meter hoogte, ongeveer. Je rijdt afwisselend door dalen en over flanken en toppen van vulkanisch gebergte. Het ziet er kaal uit: bomen zijn er niet en er is ook heel weinig beplanting. De kleur varieert van flauwgrijs, -groen, beige, grijszwart naar roodachtig.
Tussenin ligt af en toe een piepklein dorpje waar wat al dan niet gerestaureerde graanmolens staan (vrouwelijke en mannelijke, volgens Gonnie); bewoners lijken er niet te zijn: we zien weinig dorpsbewoners.
De tocht is afwisselend, ook al omdat we regelmatig stoppen om b.v. een kerkje te bezichtigen of een voormalig klooster.
Als we op het hoogste punt aankomen, is er een schitterend uitzichtspunt (mirador) waar tevens een informatieve tentoonstelling is over het ontstaan en de vorming van de Canarische eilanden in het algemeen en van die van Fuerteventura in het bijzonder.
Dat dit eiland zo kaal is en de landbouw helemaal verdwenen is, is volledig te wijten aan het kappen van bebossing in het verleden waardoor het eiland compleet verschraald en verzilt is.
Er wordt ook verklaard dat de hoogte van de ligging grotendeels bepaalt dat het continu waait hier en het bijna nooit regent.
We maken een kleine omweg naar het strand om te lunchen in een klein gehuchtje aan zee (Puerto de los Muertos). We hebben daar geen spijt van: het eten is lekker, de zon doet vandaag weer zijn best en het is heerlijk wandelen over de rotsen.
Het is weer een bijzonder fijne dag.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten