Zondag gaan we vol goede moed naar het Cahuita park om een flink stuk te wandelen.
We schrijven ons in bij het park om 8.50. Op het eerste stukje zien we op aanwijzing van een dame voor ons een Agoeti (goudhaas).
Als we 10 minuten verder zijn, staan we al te schuilen onder een afdakje van een picknictafel, waar een Costaricaanse familie aangeschoven is om de zondag door te brengen (ik denk tenminste niet dat ze de reuzenpannen met rijst en andere etens- en drinkwaren in een paar uurtjes op zijn).
We worden gedoogd (maar daar is dan ook alles mee gezegd).
Omdat het steeds harder regent en we de spetters maar net kunnen ontwijken, trekken we de regenjacks maar weer aan en zo staan we meer dan een half uur de regen weg te kijken. Het lukt niet en we besluiten terug te gaan, morgen maar weer eens proberen... (We schrijven uit om 10.10u.)
We rijden naar het stadje Puerte Viego. Ook daar regent het natuurlijk, maar als je koffiedrinkt en een stukje bijwoont van een baptistenviering dan zit je droog!
De rest van de zondag brengen we door op de "eigen" veranda.
Qua weer is het een deprimerende dag geworden.
Maar dan de dag erna.... Schitterend blauwe lucht en volle zon!
Meteen na het ontbijt staan we op punt van vertrek als Isabelle (de Franse eigenaresse van het guesthouse) ons aanwijst dat er een luiaard in de boom voor ons huis zit! Zo mooi om te zien...
En, de vermoedelijke moeder zit in de boom tegenover de uitgang.
De nieuwe poging in Cahuitapark is heel succesvol: prachtig weer en schitterende natuur.
Woensdag vertrekken we naar de Orosivallei en we weten nu al dat we de rust van de veranda van Cahuita zullen gaan missen.
(Foto's toevoegen lukt niet i.v.m. zwakke internetverbinding...die komen een andere keer dan maar weer...)
Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten