Woensdag t/m zondag

4 dagen thuis; vandaag is de de 10e dag na de operatie.
Veel bezoek: Emmy, Ria, Mieke, Ineke, Annemarie en Mirjam, Maud, Gonnie, Koen en Kim, Mas, Imke.

De eerste dagen waren echte oppasbezoeken; die heb ik na vandaag niet meer nodig. Ik heb genoeg zelfvertrouwen (en stabiliteit met de krukken) om zonder toezicht de hoognodige stappen naar het toilet af te leggen en ik durf daarbij ook al van de route af te wijken!

Het is nog niet eenvoudig om antwoord te geven op de vraag: "Wat doe je zo de hele dag?"
Een poging:
1. liggen en indutten;
2. zitliggen en wat lezen (daarna val ik weer terug op 1);
3. zitliggen en puzzelen en/of i-padvertier;
4. telefoontjes beantwoorden;
5. bovenstaande "activiteiten" worden voortdurend afgewisseld met het
- verleggen van het linkerbeen (zou ietsje meer naar rechts niet net iets minder spierpijnlijk zijn dan nu?... Of toch naar links maar weer, want hij mag niet over de helft naar rechts);
- toedienen van medicijnen;
- doen van spieroefeningen op en naast het bed.
6. toiletbezoekjes en sinds gisteren een oefenrondje lopen (buiten, tot de bushalte, even rusten en terug).

En 's nachts?
Als ik veel geluk heb, slaap ik een paar uurtjes. De andere uren probeer ik zo stil mogelijk te liggen (niets zo erg als een niet uitgeslapen verzorger en die ligt wel naast mij...); luister ik met oortjes in naar Radio 1- fijn dat ze daar zoveel praatprogramma's hebben die echt nergens over gaan dus daar sukkel je tenminste ook nog af en toe van in slaap) - ; Peter wakker maken omdat ik naar de WC moet en we hebben afgesproken dat hij 's nachts achter me aan loopt; op het klokje kijken hoe lang het nog duurt voor het half 7 is, want dan mag ik van mezelf tegen Peter zeggen dat het bed omhoog gaat omdat ik weer aan de dag ga beginnen...

Het gaat hartstikke goed met me!

- Posted using BlogPress from my iPad