Weg in eigen land

Sinds een paar dagen kamperen we weer: niet al te primitief met een tentje, maar in een blokhut in Uitdam.
Even bijkomen van de afgelopen week; het abrupte einde van de vakantie in India; het verdriet van Peters kinderen; de verwarring.


We treffen het met het weer. Morgen wordt de eerste tropische dag, zo is voorspeld, en ook hier wordt het met de dag warmer. Maar, we zitten in Noord-Holland, er is veel water en wind, dus de temperatuur is heerlijk.
We verkennen fietsend en varend de omgeving. Ik vind het hier ontzettend mooi: Enhuizen (openluchtmuseum); Marken; Monnickendam en vandaag het Twiske (schitterend natuurgebied). Maar ook: IJsselmeer, veel sloten en vaarten met zwanen, eenden en reigers.
Wat opvalt is de vriendelijkheid van mensen die we ontmoeten (hier groeten fietsers elkaar; hier vindt de juffrouw bij de slager het prima als je maar een bbq-worstje vraagt en ze rijgt met plezier wat biefstukjes aan een spies voor je; hier krijg je onderweg gratis drinken en een banaan aangeboden door 2 dames die een controlepost zijn voor een trainende hardlopersgroep; hier biedt de ober een doggybag aan als hij ziet dat je een boterham meeneemt die je net niet op kunt nu, maar even later weer wel...).
Wat kan ik genieten van die dingen...
Wat kan ik genieten van dit alles, met Peter...
Intussen zie ik op faceboek foto's van mijn Brusselse kleinkinderen die ook genieten van hun vakantie en krijg ik enthousiaste sms'jes uit Frankrijk waar de rest van de familie vakantie viert.
Wat wil een mens nog meer?
- Posted using BlogPress from my iPad

Location:16 - 19 augustus 2012