Gisteren zijn we naar een grote moskee geweest, Fatehpur Sikri. Er waren uiteraard toeristen, maar op elke toerist stond ongeveer een vijfvoud aan verkopers en zeer opdringerige gidsen (van jong tot oud). Een van die jonge deugnieten met een heel knap smoeltje, zeer innemend en goed Engels sprekend (ik schat hem een jaar of negen) heb ik bijna letterlijk met mijn wandelstok bij Gonnie weg moeten houden. Hij zei hierover tegen haar: "She is fighting for you...!", bleef Gonnie stalken, maar droop steeds snel af als hij mij aan zag komen. We hebben er stiekum om gelachen, maar het is ook heel triest eigenlijk. Hij heeft ons zeker 2 uur gevolgd en het was hem te doen om onze entreetickets. Er waren bij terugkomst bij de bus nog heel veel meer van die ticketjagers die ons, toeristen, belaagden en zelfs 10 roepies gingen bieden om die tickets te bemachtigen. Wat ze er nu precies mee doen is niet duidelijk geworden, maar het zit ergens in tussen doorverkopen aan illegale gidsen en illegaal doorverkopen aan Indiase toeristen.
De dag ervoor hadden we ook zo'n deugniet bij ons, die ook al redelijk Engels sprak en uitleg gaf terwijl we hadden gezegd dat niet te willen.
Omdat het bloed toch kruipt waar het niet gaan kan, begon Gonnie hem ook wat te verbeteren bij het Engels en woorden te leren. Toen hij daarna weer om roepies vroeg, zei Gonnie dat hij haar roepies moest betalen omdat ze hem Engels aan het leren was (ik moet zeggen: toen had ze hem even stil en hij wist echt niet of ze het meende of niet...)
Vanochtend zijn we om 6 uur naar de Taj Mahal gegaan, vlakbij ons hotel.
Ik vond het een indrukwekkend complex met uiteraard het centrale gebouw met de graftombe: deze man heeft waarschijnlijk gedacht: jij hebt mij 14 kinderen geschonken (het 14e werd haar dood), ik zal ook eens uitpakken!
Wat ik interessant vond om te zien waren de valken die boven de grote koepel cirkelden (om de duiven op afstand te houden) en de speciale haken die op de koepel waren bevestigd waarop de valken af en toe neerstreken.
Het blijft natuurlijk een bijzondere ervaring om de Taj Mahal te kunnen zien, maar het was niet het hoogtepunt van deze Indiareis.
Wat dan wel?
Misschien komen er straks/later andere ervaringen bovendrijven, maar het bezoek aan de apentempel bij Ranakpur met de badende mensen en de fietstocht in oud Delhi hebben grote indruk gemaakt op mij.
En terwijl ik dit schrijf, komen er een heleboel andere beelden bij me boven (al vermeld en onvermeld) waarvan ik hoop dat ze me nog lang bijblijven.
Het afscheid bij het hotel verloopt niet gemakkelijk:
- er zijn problemen met afspraken over kamerhuur, maar we houden voet bij stuk (Gonnie is daar een meester in) en uiteindelijk kunnen we vertrekken omdat we gelijk krijgen;
- het vertrek - Gonnie en Ad naar Orchha en wij naar huis - viel ook niet mee.
We gaan ze volgen op hun reis (maar nu via hun blog)...
-Posted using BlogPress from my iPad
Location:Delhi airport
Geen opmerkingen:
Een reactie posten