28 december 2016
We gaan naar Orotava, een stadje met smalle, stijle straatjes.
De parkeerplaats waar we uitkomen gaat stijl naar beneden en ligt pal naast het Casa del Turista, midden in het pitje.
We bezoeken eerst het Casa de los Balcones, aan de overkant. De beloofde ambachtslieden hebben ook vakantie vermoed ik, maar het huis op zich is wel de moeite waard: een prachtig oud huis waarvan de kamers boven nog ingericht zijn, zoals het geweest moet zijn in de 17e eeuw.
Het Casa del Turista zelf is ook mooi en de pottenbakker daar is volop aan het werk.
We lopen ook nog naar de oude watermolen, maar die werkt tegenwoordig machinaal en het is eigenlijk niet goed te zien hoe het vroeger gefunctioneerd heeft. De eigenaar van het piepkleine bijbehorende winkeltje is alleen geïnteresserd in de verkoop en heeft verder weinig te vertellen.
Het plein voor het Gemeentehuis staat helemaal vol met levensgrote poppen en kramen, allemaal in de sfeer in Bethlehem en kerstmis: heel mooi!
Maar het mooiste van Orotava vind ik het kerhof. Het is een plaats waar 3, 4 rijen hoog de graven in muren zijn ingemetseld en de wanden zijn werkelijk één bloemenzee. De doden hier worden niet vergeten. Vanwege de kersttijd zijn sommige "graven" zelfs opgesierd met kerststerren en kerstmannetjes!
Hier en daar staan hoge ladders die de nabestaanden kunnen gebruiken om het "graf" van hun overledenen te verfraaien. Er zijn heel wat mensen aan het werk en er heerst een ontspannen sfeertje.
We lunchen op het gezellige binnenpleintje van Sabor Canario: heerlijk!
Omdat het met de rug van Peter nog niet echt goed gaat, kopen we een smeerseltje in de hoop dat dat enige verlichting zal brengen.
's Avonds lijkt dat ook zo te zijn. Hij komt stukken gemakkelijker dan gisteren, het straatje op, op weg naar het enige restaurantje dat vanavond open is in ons gehucht. Er zijn er vier, maar echt kiezen is er niet bij: je eet in het restaurantje dat open is op die dag.
Vanavond is dat wel een fijn restaurant: we eten buiten op het grote terras
(uiteraard vis; veel meer is hier niet te "kiezen", maar het smaakt goed.)
29 december 2016
Peter is weer heel dapper gaan lopen. Wonderwel lukt dit elke morgen heel goed, terwijl hij gedurende de dag nog heel veel last met zijn rug heeft, ondanks de vele pijnstillers die hij slikt.
Omdat het lopen hem wel goed afgaat en het stralend, onbewolkt weer is, gaan we vandaag een fikse wandeling op de Teide maken.
De rit ernaar toe is heel mooi, maar als we na een uurtje bochtenwerk aankomen op de plek waar we willen gaan wandelen, kan Peter bijna de auto niet uitkomen en het duurt echt wel een dikke 10 minuten voor hij weer een beetje rechtop kan lopen. Ik twijfel of we moeten gaan, maar Peter is er zeker van dat het lopen goed zal gaan en dat klopt: we maken een wandeling van een kleine 3 uur en met het zicht op de besneeuwde Teide en een heerlijk zonnetje in het gezicht is het echt genieten.
Als we na afloop een lekkere cappuccino drinken op het terras van Le Papillon, hebben we een après-ski-gevoel (terwijl we allebei nog nooit geskied hebben!).
De rit naar beneden duurt lang, omdat we steeds achter een of andere
Touringcar hangen die niet harder dan een km. of 35 rijdt en inhalen is hier geen optie!
Eenmaal beneden willen we nog even naar de Lidl, maar we kunnen steeds de goede afslag niet vinden en na de 3e poging geven we het op. Als we dan voor de 3e keer weer maar de snelweg opdraaien, doemt na 100 meter aan de rechterkant de Lidl op. Naast me wordt gevloekt en dan komen we er achter dat we eigenlijk ook niets te kort komen: we hoeven helemaal niet eens naar de Lidl.
's Avonds eten we in het restaurant van de dag; staat op nr. 1 bij Tripadvisor en we begrijpen nu waarom: een voorgerecht van gefrituurde garnalen en andere lekkernijen uit de zee, met heerlijke broodjes en een kunstwerkje van een boterbergje.
Daarna een grote pan met mosselen, garnalen en vongole, gekookt in wijn met knoflook en piepkleine hamblokjes: Mmmm.
Dit is de beste tot nu toe, maar de komende 4 dagen zijn ze weer gesloten.
Na een ruim uurtje tafelen, is het weer mis met de rug en we sukkelen naar huis.
Het bed brengt vooralsnog verlossing.
Morgen weer een dag.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten