Tenerife 2016

26 december 2016

Na hele fijne Kerstdagen (families bij elkaar en ontspannen samenzijn) gaan we de rest van het kerstreces op Tenerife doorbrengen.

We beginnen deze keer in het Noorden en we hebben ons ingesteld op een weekje (relatief) fris weer: toch zeker niet boven de 20 graden.
We worden weer verrast.
Als we landen op Reina Sofia is het net boven de 20 graden en wat voelt dat lekker. Maar ja, we zijn nog niet in San Juan de la Rambla.

In de gehuurde Twingo (voelt vertrouwd) rijden we naar de 1e plaats van bestemming. Het is druk op de weg en er wordt hard gereden, veel in- en uitgevoegd.
We redden het. En ik overdrijf niet als ik dat schrijf. Voor de eerste keer in mijn leven, weet ik hoe het voelt als je maar net ontsnapt aan een aanrijding.
Op een driebaansweg, waarvan de rechterbaan afbuigt naar een stadje, komt - totaal onverwacht - een auto die eerst op de afbuigbaan reed - naar links, waar ik rijd.
De bestuurder ziet mij niet en ik kan niet anders dan lichtelijk naar links afwijken, wil hij mij niet raken. Maar links van mij, op de linkerbaan rijdt ook een auto en ik kan dus niet verder naar links, omdat ik anders de auto op de linkerbaan aanrijd!
We komen er met de schrik vanaf...

Ons appartementje is een benedenwoning aan het eind van het dorpje, op 30 meter afstand van de kust, waar het water flink tegenaan klotst: heel mooi!
Er zijn een paar restaurantjes, die om de beurt open zijn, en in het bovenstraatje is een klein winkeltje waar we wat boter, kaas en eieren kunnen kopen (en wijn).
Het is nog steeds heel zonnig en prima van temperatuur.
's Avonds wandelen we even het stukje langs de kust af (200 meter) en eten bij Casa mi madre (onze buren). Voortreffelijke dorada (zeebrasem) met canarische aardappeltjes en een salade met tomaten en avocado met lekkere dressings.
We slapen als een roos.

27 december 2016

Peter staat op om te gaan lopen. Wat er gisteren al aan zat te komen, wordt bewaarheid. Hij heeft enorme pijn in zijn rug.
Hij hoopt dat het lopen hem goed zal doen en dat klopt wel, maar als hij even later in het zonnetje dat net boven de bergen uitkomt, wil gaan zitten om te ontbijten, weet hij niet hoe hij op en af zijn stoel moet komen.
Dan maar wat pijnstillers erin en hopen dat het een beetje gaat vandaag.

We rijden naar Icod de los Vinos, de stad van de 600-jaar oude drakenbloedboom.
Uiteraard bewonderen wij die ook, maar wat mij van dit dorpje het meest bij zal blijven is de parkeergarage! In het eerste gedeelte is een kersttentoonstelling en niet zo'n kleintje ook, inclusief geluidseffecten (vogeltjes en schapen).
We wandelen wat door de leuke, stijle straatjes en na een lekkere cappuccino rijden we door naar Garachico. Dat is een heel relaxt klein dorpje, met een aantal gezellige pleintjes. Het Convento de San Fransisco is op zich niet zo heel bijzonder, maar er worden beelden en schilderijen tentoongesteld en die zijn dat wel. Heel mooi vind ik een schilderij gemaakt van krantenpapier, waar een hondenkop uitkomt (en dan ben ik nog niet eens zo heel gek op hondjes..., alhoewel hier de laatste tijd wat in veranderd lijkt te zijn).
We lunchen bij La Perla (tapas kaas, ham en mosselen), hoewel Peter af en toe niet weet hoe hij op zijn stoel moet zitten.
Maar afgezien daarvan is het weer een mooie dag met stralend weer! (24 gr.)
"Mijn moeder" kookt vanavond niet: we eten aan de overkant, maar die vis haalt het niet bij die van gisteren, net zomin als de service.
We nemen thuis een kaasplankje.


- Posted using BlogPress from my iPad