Na het ontbijt wandelen we door Alfama, een authentieke wijk in Lissabon die 's avonds bruist van de cafeetjes waaruit al dan niet authentieke fadoliederen klinken, maar die er nu verlaten bij ligt.
We klimmen de steegjes op en af, lopen kerken in en uit, genieten van de zondagsrust en komen uiteindelijk bij een kerkplein uit dat uitzicht biedt over het zuidelijk deel van de stad. We boffen dat we een tafeltje met 4 stoeltjes kunnen bemachtigen en drinken een kopje koffie. Als we daarna net aan een pilsje zitten, gaat de zondagsmis uit en komen de bezoekers in een slakkengangetje de kerk uit.
Ik herinner me van vroeger dat het na de mis altijd dringen was om zo snel mogelijk de kerk uit de komen en ik vraag me net af wat de reden kan zijn dat het hier zo langzaam gaat, als ik zie dat de jonge, knappe priester bij de uitgang van de kerk staat en elke bezoeker een hand geeft en een heilige zondag toewenst. Wat de wachttijd nog veel langer maakt, is het gegeven dat hij alle vrouwelijke kerkbezoekers ook nog eens uitgbreid kust.
Beide partijen (priester en dames) genieten er zichtbaar van!
Dat zie ik de Nederlandse priesters nog niet zo gauw doen, maar het ziet er wel heel gezellig uit!
Als we nog een klein stukje hoger geklommen zijn, stappen we op tram 28 die ons naar het hoogste eindpunt brengt.
Vlak voor we uitstappen heeft Peter als een leuk eettentje gezien. Er staan 2 bejaarde dames in de keuken (Ad concludeert daaruit dat we in een 2 -sterrenrestaurant zitten) en een even zo oude heer achter de bar. De serveerster doet er qua leeftijd niet voor onder.
Het eten is heerlijk, ook al komen de sardines en de zalm uit de diepvries...
Vanaf dat moment wandelen we alleen nog maar bergaf en dat gaat toch aanzienlijk sneller dan de andere kant op.
We komen (toeval of niet) langs het winkeltje waar ik gisteren besloot om geen shawls te komen en er vandaag toch 2 kocht voor €4,-- samen. Gonnie had er al twee, maar die koopt er nog een stuk of tig voor toute la famille.
's Avonds eten we in l'Esquina de Alfama, waar het eten lekker is en de optredens energiek en passievol. Wat kan Fadomuziek dan mooi zijn, zelfs al versta je er geen woord van.
Het is echt genieten.
Morgen de auto halen in de buurt van het vliegveld en door naar het Zuiden.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten