Op een van de pleinen zijn ook de plaatselijke junks en bedelaars neergestreken. Ze liggen lallend en vrijend tegen de gevel van een winkel die daardoor op den duur failliet zal gaan, vermoed ik. Niemand stapt langs en over de dronkaards heen om de winkel in te gaan.
De politie laat ze, de bewoners van Lissabon zijn er aan gewend en de argeloze toerist voelt de relaxte sfeer: wat een heerlijke stad.
Een ander plein is zo geplaveid dat het lijkt alsof je over golven loopt. Een aparte ervaring.
We gaan met een lift naar Bairro Alto waar we op een sfeervol pleintje uitgebreid de tijd nemen om te lunchen.
Er kan ons niets gebeuren; we worden continu bewaakt door de garde (v/m) voor het museum van de Nationale Garde.
Een man met een rastakapsel speelt voor ons op zijn opengewerkte gitaar; het eten is van bovengemiddelde kwaliteit: het is genieten in het zonnetje!
In de namiddags zijn we thuis op ons terras.
's Avonds gaan we eten in Alfama. In het beoogde restaurantje is geen plaats meer: we reserveren voor morgen.
In een restaurantje vlak daar bij zijn ook Fado-optredens tijdens het eten.
We merken dat we moe zijn....
Na het eten slenteren we naar huis en liggen vrij snel op een oor.
Fijne dag is het geweest!
Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten