Lissabon

Als we even voor de Se kathedraal hebben staan/zitten wachten, komt er een mooie (tenminste dat vind ik) jonge man ons naar het appartement gidsen. Het ligt op nog geen 100 meter verder, in een leuk steegje.
We zijn blij verrast.
Het appartement heeft alles wat we ons voorgesteld hadden en meer!
Er staat een flesje wijn klaar, broodjes met verse worst en kaas, een kan verse sap, espressocups voor de komende dagen ect.
Wij hebben een terras met uitzicht op het water waar we tot midden in de nacht aan de kersenlikeur zitten (ook van het huis!).

Het avondeten is een verhaal apart: we zitten bij wijze van spreken bij moeders en dochter in de keuken. Alle tafeltjes (4) zijn bezet als we ons tafeltje innemen en ook voor de deur zijn de 3 andere bezet. Moeder staat in het piepklein open keukentje te koken waarbij ze voor iedere ademstoot haar wangen flink opbolt en met een zucht weer uitstoot. Ze doet dat in een rap tempo, in tegenstelling tot waarmee de gerechten "serveerklaar" zijn.
De dochter doet het bedienwerk, maar voordat wij zo ver zijn dat we alleen nog maar de drankjes besteld hebben, heeft Gonnie aan de overkant een stok kaarten gehaald en zijn we flink aan het rikken.
Voor Peter is dit een moeilijk1 1/2 uur: het is inmiddels ruim 10 uur 's avonds
(11 u. Nederlandse tijd) en hij heeft alleen nog maar een paar krentenbollen op, zo laat hij ons regelmatig weten.
Als het eten dan uiteindelijk komt, is het basic, maar lekker! We smullen alle vier.












Links en rechts van het tegenoverliggende gebouw zien we de zee!