Een nieuw jaar

2013
13 wordt gezien als een ongeluksgetal (als je even bij Google zoekt, dan kun je lezen waarom).
Voor een aantal mensen klopt dat nu al (Raf en Sylvie, je kent ze wel) en ook in mijn directe omgeving. Toch geloof ik er niet in, of misschien is het meer dat ik er gewoon niet in wil geloven.
Ik voel me stukken beter als ik denk aan 365 nieuwe dagen waarin weer van alles mogelijk is.
De afgelopen 5 waren in ieder geval al weer heel goed:
- de kleerkast is uitgemest en weer ingericht met keurige stapeltjes en hangertjes waar ik nu wel met mijn vingers tussen kan om er iets uit te pakken: wow, wat is dat handig zeg!;
- we zijn naar een knallende tentoonstelling geweest van Anish Kapoor in De Pont in Tilburg;




- alle kinderen en kleinkinderen waren tegelijkertijd bij ons op bezoek en zelfs Gijs (5 jr.) verzorgde 2 workshops (Slingers knippen met Mas en Imke en later op de avond Schaken voor volwassenen);
- Gijs, Mas en Imke leukten de volwassenenquiz op met onverwachte bijdragen als "Raad eens wat ik gekleid heb!" en het uitbeelden van spreekwoorden en gezegdes;




(het paard achter de wagen spannen)




(de handen uit de mouwen steken)
- er werd gefamilybuild (nadat er eerst flink gevochten was met houten stokmessen en klotendolken);




- er werden knooppunten weggemasserd;
- ik heb voor 13 man wildhachee, gehaktballen en zelf gesneden en gebakken frietjes gemaakt en ze vonden het lekker!
... en er zijn nog 360 van die dagen over .....!!!