Zaten we gisteren nog op het dakterras in de blakende zon (minstens 23 gr.), vandaag reden we door de regen naar Ronda (richting Malaga).
"Hoe dichter bij Malaga, hoe meer zon", las ik onlangs. Nou, vandaag niet.
In Ronda zelf is het op het moment van aankomst wel droog, maar het is nog maar 12 graden en er staat een flinke koude wind.
We genieten wel, want Ronda is een prachtig stadje, gelegen aan een kloof die overbrugd wordt met eeuwenoude bruggen.
We bekijken ook het prachtig in stand gehouden/deels gerestaureerde Moorse badhuis. De moeite van het afdalen en klimmen zeker waard.
Als we zitten te lunchen is het flink beginnen te regenen en tijdens de rit door de bergen, richting Malaga wordt het er niet minder op.
De wind zwelt aan tot stormachtig en de temperatuur daalt tot 3 1/2 graad!
In Malaga is het een hele puzzel om bij de parkeergarage uit te komen waar we afgesproken hebben met iemand die ons naar het appartement zal brengen: de halve stad is opgebroken, afgesloten, vol omleidingen. Onze juf van de TomTom is bijna overspannen van het herberekenen en Peter zit met de TomTom in handen de paarse lijnen te volgen en terwijl de juf herberekent zelf zijn aanwijzingen door te geven.
Met een beetje TomTom, beetje Peter en een beetje van mezelf staan we toch nog op de afgesproken tijd bij de garage.
Samen met onze "host" wandelen we een stukje door de binnenstad, want ons appartementje ligt daar middenin. Leuk voor die paar laatste dagen.
Als we min of meer geïnstalleerd zijn (ik pak mijn koffer niet eens meer uit, ik kan alles blindelings uit het juiste stapeltje vissen) wandelen we door de stad.
Het is een gezellige, moderne stad met heel veel historische gebouwen.
Op de pleinen en in de smalle straatjes vind je het ene eettentje na het andere, afgewisseld met bodega's, verse bakkers en slagerijtjes, patisserieën etc.
We wandelen en verdwalen en net als Peter gezegd heeft dat hij wierook ruikt, stuiten we op een processie. Priesters en notabelen voorop, gevolgd door een jongens- en meisjeskoor met daarachter een draagbaar met het Jezusbeeld dat het kruis draagt. De draagbaar wordt getild door zo'n 88 mannen (ik heb een tic voor tellen, dus vandaar....).
Het is een vreemd gezicht omdat het zo onverwacht is en even later kruist de processie nogmaals ons pad in de brede winkelstraat waar de trendy winkels nog volop in bedrijf zijn en de helverlichte etages de mensen naar binnen proberen te lokken.
Ik vraag me nu de hele tijd af hoe ze het kaarsvet dat van de vele kandelaars is afgedropen op de natuurstenen bestrating, gaan verwijderen. Het is één groot roze spoor kaarsvet.....
We zullen eens kijken hoe het er morgen uitziet.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten