zaterdag, oktober 19, 2013

En dan zijn we weer thuis

Donderdag moet - qua weer - de beste dag worden: we hebben er zin in!

We gaan een grote wandeling maken in Locronan en kiezen voor het processiepad:
lengte 8,5 km.
hoogteverschil 125 m.
duur: 2 uur 30 minuten
moeilijkheidsgraad: 1 kruisje
Moet lukken, toch?

Ik begin maar met het resultaat:
(af en toe een zonnetje, maar we hielden het niet helemaal droog)
lengte 8,5 km (leek het dubbele)
hoogteverschil klopt, maar dan wel 5 keer op en neer!
duur: 3 uur (valt nog mee! )
moeilijkheidsgraad: het was inderdaad een kruis!

Maar wat heb ik genoten!

Enkele impressies van onderweg:

Peter houdt een donderpreek



We komen langs kastanjebomen (tamme) en appelbomen (zure).






We wandelen door een mysterieus bos, met door mos bedekte boomstammen.







's Avonds volgt de beloning!





De reis terug op vrijdag gaat zo goed dat we besluiten om het toch maar in een keer te rijden.
Rond het avondeten zijn we weer in Arras en eten bij hetzelfde Italiaans restaurantje waar we vorige week bij de start ook waren: heerlijk!

Om 22.40 schenk ik thuis een wijntje in en nemen we vluchtig de post door.
Lekker even in de sauna, douchen en eigen bed.
We zijn boffers!



- Posted using BlogPress from my iPad


Geen opmerkingen:

Een reactie posten