Een koffiekamer waar een stuk of 5/6 (min of meer) leeftijdgenoten koffie drinken en onwennig kennismaken: "Komt u ook voor de cursus?..." Welke cursus wordt niet benoemd. "Ja, zeker."
En dan komt de "juf" die zegt dat wij allemaal koffie mogen drinken uit de kan die op de bar staat.
Een kwartiertje later nodigt ze ons uit in de "Eerste Kamer" en begint de lange intro en het kennismaken (waar je woont, gewoond hebt, hoe lang je werkt en waar etc. etc...) Hetty, zo blijkt de juf te heten, krijgt ons achter de tafels uit en de 2e koffieronde verloopt aanmerkelijk relaxter.
Als ook mijn partner 's avonds aansluit (de enige die nog jaaaren doorwerkt) voelt hij een achterstand: er is die middag dus kennelijk al het een en ander gebeurd.
De overige dagen verlopen min of meer hetzelfde: een ochtend-, middag- en avondprogramma, rondom diverse thema's: werk/sociaal leven/ gezondheid/financien/vrije tijd etc., en ook over betekenis en waarden.
Ook een avondje aow, pensioen en testament.
Klinkt bijna allemaal saai, suf en als iets waarover ik een paar jaar geleden absoluut geen driedaagse cursus zou hebben willen doen.
Maar ik deed het nu wel: met een stel leuke, fijne mensen en ik heb er geen spijt van.
Er stond een quote op de flapover toen we begonnen:
Ik sta even stil en dat is een hele vooruitgang.
En zo is het maar net: ik ben blij dat ik het ons gegund heb.
- Posted using BlogPress from my iPad
Geen opmerkingen:
Een reactie posten